Από μηδενική βάση…..

Βλέποντας, για πολλοστή φορά, επί σειρά δεκαετιών, τα διαδραματιζόμενα στον αγροτικό τομέα, έγραψα ορισμένες αλήθειες, όπως βέβαια τις βίωσα εγώ, μέσα από την ενεργή και από πρώτο χέρι εμπειρία μου στο θέμα.

Δυστυχώς ο αγροτικός κόσμος, στον οποίο ανήκω, ως κατά κύριο επάγγελμα αγρότης εδώ και 15 χρόνια, αδυνατεί να αντιληφθεί ποιο είναι το διακύβευμα.

Εδώ και χρόνια το σύνθημα σε απλά ελληνικά είναι: "Ότι μπει στην τσέπη".
Αυτό δεν αποτελεί δική μου έκφραση, αλλά καθημερινό άκουσμα και βίωμα...

Χρειάζεται εθνικός διατροφικός σχεδιασμός

«Πρέπει να ξαναστείλουμε σχεδιασμένα, παραγωγικά, οικονομικά και πολιτιστικά ένα μέρος του κόσμου στην ύπαιθρο με την ύπαρξη ενός μελετημένου θεσμικού πλαισίου» λέει στην «ΕΦ.ΣΥΝ.» ο Γιώργος Ανδρεαδάκης

Συντάκτης: Παναγιώτης Γεωργουδής

Χρειάζεται άμεσα εθνικός σχεδιασμός στην ανάπτυξη της υπαίθρου, με στήριξη από το κράτος των μικρομεσαίων αγροτών, σύνδεση με την έρευνα του αγροτοδιατροφικού τομέα για την παραγωγή ανταγωνιστικών, ποιοτικών προϊόντων, σύνδεση της επιδότησης με τους πραγματικούς αγρότες που παράγουν, φτηνό ρεύμα, αφορολόγητο πετρέλαιο, ισχυρούς συνεταιρισμούς και αυτοοργάνωση και να παραμείνει ο ΟΓΑ. Αυτά πρεσβεύει ο οραματιστής και... μπαρουτοκαπνισμένος Γιώργος Ανδρεαδάκης
Είναι μάχιμος αγρότης, συνεταιριστικός υπάλληλος τριάντα χρόνια, συνδικαλιστής των εργαζομένων στην Ενωση Αγροτικών Συλλόγων Ηρακλείου (ΕΑΣΗ), επίτιμος πρόεδρος Τεχνολόγων Γεωπονίας Ανατολικής Κρήτης.
Πάλεψε μόνος του τους «πράσινους» αγροτοπατέρες και τα κομματικά καπελώματα που διέλυσαν το συνεταιριστικό εγχείρημα μαζί με τους «γαλάζιους», προβάλλοντας σε δύσκολες εποχές τη συνεταιριστικότητα και την αλληλεγγύη των αγροτών ως μόνη διέξοδο στα προβλήματά τους.

Πίνακες κρίσης αγωνιστών και θυμάτων των Κρητικών επαναστάσεων

Πίνακες κρίσης αγωνιστών και θυμάτων των κατά των Οθωμανών επαναστάσεων

… το Φραντσέζικο κατέβασε μια μπενζίνα στο νερό κ’ έβγαλε στη στεριά το Ναύαρχο Ποτιέ και τον Πρίγκιπα Γεώργιο. Οι άλλοι ναύαρχοι ακολούθησαν από πίσω. Τι γίνηκε στο γιαλό κείνη τη στιγμή, σας αφήνω να το φανταστείτε. Τα φράγκικα κανόνια βροντούσαν μονόφορα απ’ τη θάλασσα, οι Κρητικοί άδειαζαν τις κουμπούρες και φώναζαν τα ζήτω…Πήρε μερικές βαθιές ανάσες, ξεκούφωσε το στήθος του. Έσκυψε στο μνήμα:

-- Μάνα! Της φώναξε. Λευτερώθηκε η Κρήτη…

Π. Πρεβελάκης «Η ΠΡΩΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ»

Την 1η Δεκεμβρίου 2013, έγινε πανηγυρικός εορτασμός στα Χανιά για την επέτειο των 100 χρόνων από την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Η περιφέρεια Κρήτης διοργάνωσε σε συνεργασία με τους δήμους του νησιού εκδηλώσεις, γιορτές και επιστημονικά συνέδρια για να αναδείξει το μεγάλο και ιστορικό γεγονός. Η κυβέρνηση Σαμαρά ανεξήγητα υποβάθμισε τον εορτασμό με την ηχηρή απουσία των υψηλών προσκεκλημένων από τους εορτασμούς των Χανίων.  

Η Κρητική Πολιτεία, αμέσως με την ανακήρυξη της αυτονομίας, θέλησε να τιμήσει αυτούς που αγωνίσθηκαν για την ελευθερία και την ένωση. Σε κάθε ένα από τους πέντε νομούς συγκροτήθηκαν επιτροπές για να αποτιμήσουν την προσφορά των αγωνιστών και να καταγράψουν τους τραυματίες, τις χήρες και τα ορφανά των πεσόντων μαχητών. Καταρτίστηκαν προσωρινοί πίνακες το 1902, που δημοσιεύθηκαν στην Επίσημο Εφημερίδα της Κρητικής Πολιτείας, τεύχος Γ’ και αριθμό φύλλου 73. Υπήρχαν όμως αντεγκλήσεις για την εγκυρότητα τους, από βουλευτές και το Συμβούλιο του Ηγεμόνα τους απέρριψε. Τελικά το 1909, με βάση οριστικές κρίσεις από αρμόδιες επιτροπές δημοσιεύθηκαν στην Παράρτημα της Εφημερίδας της Κυβέρνησης στην Κρήτη τεύχος Γ’, φύλλο 16 της 21 Απριλίου 1909, οι οριστικοί πίνακες των αγωνιστών που ζούσαν ακόμη όλης της Κρήτης κατά νομό, δήμο και χωριό. Καταχωρήθηκαν σε τρεις τάξεις, ανάλογα με την αποτίμηση της αγωνιστικής δράσης κάθε αγωνιστή.

Δήμοι Μεσαράς στις αρχές του 20ου αιώνα

 

Πριν τον καλλικρατικό δήμο Φαιστού υπήρχαν οι καποδιστριακοί δήμοι Τυμπακίου, Μοιρών και Ζαρού. Πιο πριν υπήρχαν οι δήμοι Μοιρών και Τυμπακίου και κοινότητες, ακόμη πιο πριν υπήρχε ο δημος Μοιρών και κοινότητες και οι επαρχίες Καινουργίου και Πυργιώτισσας. Πότε όμως συγκροτήθηκε η τοπική αυτοδιοίκηση; Ποια ηταν η χωρογραφία τους; Σας παρουσιάζουμε τους πρώτους δήμους και τους δημοτικούς άρχοντες της περιοχής μας, μετά από την απελευθέρωση της Κρήτης από τους Οθωμανούς.

Με το ηγεμονικό διάταγμα 120 της 11 Φεβρουαρίου 1900, η Κρήτη διαιρείται σε 86 δήμους. Οι δήμοι σαν τοπικές διοικητικές δομές προϋπήρχαν και στο καθεστώς της ημιαυτονομίας, που προέκυψε από την Σύμβαση της Χαλέπας.  Στην  επαρχία Καινούριου υπάρχουν οι δήμοι Αμπελούζου (αργότερα μετονομάσθηκε σε δήμο Γόρτυνας με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου), Ζαρού και Πλατάνου και στην επαρχία Πυργιώτισας οι δήμοι Κισσού και Τυμπακίου.