Γερμανόψυχοι... εναντίον Γερμανών

Βάστα Ρόμελ![3]

«Ο Αλέξης μισούσε τους Γερμανούς γιατί ήταν δυνατοί. Περιφρονούσε τους Ελληνες γιατί ήταν αδύνατοι. Ελυσε το ζήτημα του ίδιου του του αντρισμού εκμεταλλευόμενος και τους δυο. Οι Ελληνες που είχαν ιδανικά γελοιοποιήθηκαν. Οι Γερμανοί που είχαν τα όπλα και τα τανκς νικιόνταν με την εξυπνάδα. Το να τους ξεπεράσεις σε εξυπνάδα σήμαινε να τους πάρεις χρήματα. Το να κάνεις να σωπάσει η φωνή της συνείδησης σήμαινε να πετάξεις τα χρήματα. Ηταν εικοσιέξι χρονών κι έλεγε πως θα σκοτωνόταν πριν απ’ το τέλος του πολέμου. Η ζωή έπρεπε λοιπόν να είναι διασκέδαση»[4].

    Η περίοδος 1941-1945 πέρα από όσα άλλα υπήρξε – το ελληνικό Ολοκαύτωμα, το λιμό του χειμώνα του ‘42, το κάψιμο χωριών και άλλα πολλά – ήταν αναμφισβήτητα και μια «χρυσή εποχή» για ένα κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού. Όπως έχει γραφτεί αλλού: «μια πελώρια ευκαιρία οικονομικής και κοινωνικής ανόδου για χιλιάδες έλληνες πολίτες.  […] Βιομήχανοι που έκαναν χρυσές δουλειές χάρη στις παραγγελίες της Βέρμαχτ ή την παραγωγή ειδών πρώτης ανάγκης, υπεργολάβοι δημοσίων έργων που άνοιγαν δρόμους κι έφτιαχναν λιμάνια ή αεροδρόμια για λογαριασμό του στρατού κατοχής, μικροί και μεγάλοι μαυραγορίτες, «διαμεσολαβητές» κάθε λογής που έσωζαν (ή «προσπαθούσαν να σώσουν») ζωές με αντάλλαγμα χρυσές λίρες – όλοι αυτοί αποτέλεσαν τους κερδισμένους των ημερών, τη σπονδυλική στήλη της εθνικοφροσύνης και τη μαγιά του «αναπτυξιακού θαύματος» των επόμενων δεκαετιών»[5]. Αρκετοί από τους 1,500 «αγοραστές» την εποχή της Κατοχής έφτασαν να βρίσκονται μεταπολεμικά με 11 έως 20 ακίνητα παραπάνω. Πολλά από αυτά τα ακίνητα «κόστισαν» τότε μέχρι και μία λίρα ενώ αδιευκρίνιστο μένει πόσα από αυτά ήταν στη Θεσσαλονίκη και ανήκαν σε μέλη της εβραϊκής κοινότητας. Ένας από τους σημαντικότερους «αγοραστές» ήταν το νομικό πρόσωπο της ελληνικής Εθνικής Τράπεζας.

Ανάγκη καθιέρωσης της Πληροφορικής ως υποχρεωτικό μάθημα Γενικής Παιδείας σε όλες τις τάξεις του Λυκείου

Αθήνα, 13 Οκτωβρίου 2010

    Τα πρόσφατα δημοσιεύματα στον ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο για το σχέδιο δράσης που επεξεργάζεται το υπουργείο Παιδείας, αναφορικά με το πρόγραμμα σπουδών του Γενικού Λυκείου που αναμένεται να εφαρμοστεί από το σχολικό έτος 2013-14, προκαλούν έκπληξη και προβληματισμό σε σχέση με το πώς αντιλαμβάνεται το Υπουργείο Παιδείας την “Ψηφιακή Ελλάδα”. Από το σχέδιο αυτό προκύπτει ότι στο Λύκειο απουσιάζει παντελώς η διδασκαλία της επιστήμης της Πληροφορικής.

    Είναι αδιανόητο στην παρούσα διεθνή συγκυρία να εξαφανίζονται τα μαθήματα Πληροφορικής. Και αυτό τη στιγμή που το ζητούμενο είναι ο εκσυγχρονισμός και η αναβάθμισή τους, ώστε η νεολαία της πατρίδας μας να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της και να μη συνθλιβεί στις συμπληγάδες της παγκοσμιοποίησης, συμπαρασύροντας τη χώρα και το λαό μας στην άβυσσο της ψηφιακής αμάθειας. Είναι δε άκρως αντιφατικό να εισάγεται η Πληροφορική ήδη από την Α' τάξη του δημοτικού και να εξαφανίζεται στο Λύκειο. Στη βαθμίδα, δηλαδή, όπου θα έπρεπε να ολοκληρώνεται η εγκύκλιος πληροφορική παιδεία και να προετοιμάζονται οι νέοι μας για την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών είτε άμεσα με την είσοδό τους στον επαγγελματικό στίβο, είτε με την απόκτηση της αναγκαίας πληροφορικής κουλτούρας για ανώτερες σπουδές.
    Αναμφίβολα, το σχέδιο είναι στη φάση της διαμόρφωσης. Οφείλουμε, όμως, ως έγκυρος και αντιπροσωπευτικός φορέας, να ζητήσουμε από την Πολιτεία την άμεση αναθεώρηση τυχόν αποφάσεων και την ένταξη της Πληροφορικής στα υποχρεωτικά μαθήματα Γενικής Παιδείας σε αρμονία με τη γενικότερη Κυβερνητική πολιτική που αφορά την Εθνική Ψηφιακή Στρατηγική. Ζητούμε τη δέσμευση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για ένταξη ενός σύγχρονου 4ώρου μαθήματος Πληροφορικής σε όλες τις τάξεις του Νέου Λυκείου ως μαθήματος Γενικής Παιδείας μαζί με τα Νέα Ελληνικά, τα Αγγλικά και τη Φυσική Αγωγή.

Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας

Ισόβια στον Κορκονέα

 Ποινή ισόβιας κάθειρξης και επιπλέον φυλάκιση δεκαπέντε μηνών για πράξεις οπλοχρησίας, επέβαλε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αμφισσας, στον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα και ποινή δεκαετούς κάθειρξης στο συνάδελφο και συγκατηγορούμενό του, Βασίλη Σαραλιώτη. Το δικαστήριο έχει διακόψει, για να αποφασίσει αν θα δοθεί αναστολή στο Βασίλη Σαραλιώτη.

   Η υπεράσπιση του δεύτερου κατηγορουμένου, υπέβαλε αίτημα να δοθεί αναστολή εκτέλεσης της ποινής του Β. Σαραλιώτη, ενόψει της έφεσης που όπως δήλωσαν, θα καταθέσουν ακόμη και σήμερα – δήλωση που προκάλεσε ένταση στην αίθουσα.

   Νωρίτερα, το δικαστήριο αποφάσισε κατά πλειοψηφία την ενοχή του Επαμεινώνδα Κορκονέα για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο, ύστερα από 84 συνεδριάσεις και 16 ηµέρες διάσκεψη για την υπόθεση της δολοφονίας του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπολου. Κατά πλειοψηφία, επίσης, οι δικαστές έκριναν ένοχο για απλή συνέργεια, τον δεύτερο ειδικό φρουρό Βασίλη Σαραλιώτη.

   Στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα η πρόεδρος του δικαστηρίου κ. Αντζελίτα Παπαβασιλείου εκφώνησε την απόφαση, επί της ενοχής, του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου για τους δύο ειδικούς φρουρούς, που κατηγορούνται για το θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

    Σύμφωνα με την απόφαση, ο Επαμεινώνδας Κορκονέας με ψήφους 4 προς 3 κρίθηκε ένοχος για δυσμενέστερη κατηγορία από αυτήν που του είχε απαγγελθεί. Οι τέσσερις δικαστές μετέτρεψαν την ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο στη βαρύτερη κατηγορία της ανθρωποκτονίας με άμεσο δόλο.

   Στην απόφαση μειοψήφησαν η πρόεδρος , ένας τακτικός δικαστής και ένας ένορκος που έκριναν ότι ο Κορκονέας πρέπει να δικαστεί ως έχει, δηλαδή για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο. Το δικαστήριο επίσης αποφάσισε να μην δώσει κανένα ελαφρυντικό στον Επαμεινώνδα Κορκονέα.

   Το δικαστήριο, κατά πλειοψηφία 4 προς 3, απέρριψε το αίτημα του Σαραλιώτη για αναγνώριση ελαφρυντικού προτέρου εντίμου βίου, ενώ ομόφωνα αρνήθηκε να του αναγνωρίσει και το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη.

κράτος / κρίση και έγκλημα

   Δεν μας είναι καθόλου ευχάριστο να επιμένουμε σε ορισμένες “σκοτεινές” πλευρές της πραγματικότητας, για τις οποίες, πέρα απ’ τα άλλα, δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμα σε ικανό βαθμό οι απαραίτητες πολιτικοδιανοητικές δυνατότητες εργατικής εχθρότητας. Σα Sarajevo (και όχι μόνο) έχουμε μακρόχρονη εμπειρία αυτών των μηχανισμών απώθησης “δυσάρεστων καταστάσεων”· μηχανισμών που οδηγούν στη συλλογική αυτο-ακύρωση και την γελοιοποίηση.

... O περιορισμός της “πίτας” εντείνει το πρόβλημα στη διανομή της - αυτό το ξέρουν και οι πέτρες. Ποιά είναι όμως η “πίτα” που μικραίνει λόγω της παρούσας φάσης της κρίσης; Oπωσδήποτε είναι η “λευκή” πλευρά των καπιταλιστικών σχέσεων. Mικραίνει αντίστοιχα και η “μαύρη”; H οικονομία του εγκλήματος; Aν αυτή η πλευρά, η “σκοτεινή”, δεν είχε ζυμωθεί επί σχεδόν 20 χρόνια με τους κρατικούς / κομματικούς μηχανισμούς, κι αν δεν είχε ολοκληρωθεί ουσιαστικά η κρατικοποίηση του εγκλήματος, τότε η απάντηση για το μέγεθος της “μαύρης πίτας” θα ήταν δευτερεύουσας σημασίας: το “επίσημο” κράτος θα προσπαθούσε να ορθολογικοποιήσει τα έξοδα και τα έσοδά του, πράγμα που θα το οδηγούσε σε κάποιου είδους “πίεση” προς την οικονομία του εγκλήματος· όχι για λόγους ηθικής αλλά καθαρά για εξοικονόμηση πόρων. Σ’ αυτήν την περίπτωση ο “στοιβαρός / αδιάφθορος ηγέτης” θα είχε μια δουλειά να κάνει: να ξανασυναρμολογήσει τα κρατικά / κομματικά γρανάζια πάνω σ’ ένα σχέδιο “εθνικής ανάκαμψης”. Aς το πούμε σοσιαλδημοκρατία, ενός κάποιου είδους.
Aλλά το το έγκλημα είναι ήδη κράτος! Kι αν η κρίση είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να διευρύνει κι άλλο τους κύκλους εργασιών του (υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις επ’ αυτού), τότε οι μηχανισμοί του, οι κρατικές και κομματικές μαφίες δηλαδή, μόνον επιφανειακά χρειάζονται έναν ηγέτη / μαριονέτα... [1]

    
Aυτά τα γράφαμε πριν τις εκλογές του 2009. Kαι μιλούσαμε για “ορισμένες ενδείξεις”. Ένα χρόνο μετά (θεωρούμε ότι) υπάρχουν τρανταχτές αποδείξεις για την διεύρυνση - του - κύκλου - εργασιών - του κρατικοποιημένου / οργανωμένου - εγκλήματος στην Ελλάδα. Έχουμε επίσης αποδείξεις για να διορθώσουμε ένα μικρό λάθος: δεν πρόκειται για “έναν ηγέτη / μαριονέτα”, αλλά για το σύνολο της πολιτικής σκηνής (συμπεριλαμβανομένων και εξωκοινοβουλευτικών ή “αντι” κοινοβουλευτικών) που είναι μαριονέτα της “μαύρης” κερδοφορίας· και της ακόμα πιο “μαύρης” μεγέθυνσής της σε συνθήκες κρίσης. H ελληνική οικονομία του εγκλήματος προσαρμόζεται πολύ γρήγορα στα καινούργια δεδομένα, και είναι ο πρωταγωνιστής εκείνου που πριν λίγους μήνες ονομάσαμε σκλήρυνση των “εθνικών όρων συσσώρευσης”. Oι διάφορες υποτιθέμενες “επιτυχίες” του “λευκού” κράτους, για παράδειγμα στην “πάταξη της φοροδιαφυγής” είναι απλά η γελοία διακόσμηση της πραγματικής προέλασης του εγκληματικού κεφάλαιου· όπου με την λέξη “κεφάλαιο” δεν εννοούμε απλά και μόνο χρήμα αλλά σχέσεις εκμετάλλευσης και βίας.

πανόραμα

    Πριν από οτιδήποτε άλλο πρέπει να μπει βαθιά στο μυαλό μας η έκταση της σύγχρονης οικονομίας του εγκλήματος, όχι μόνο στην Eλλάδα αλλά παγκόσμια. Σημειώστε λοιπόν (ο κατάλογος δεν είναι αξιολογικός):
- παραγωγή και λαθρεμπόριο τσιγάρων·
- λαθρεμπόριο καυσίμων·
- παραγωγή και λαθρεμπόριο οινοπνευματωδών·
- κλοπή και εμπόριο κλεμμένων οχημάτων κάθε είδους, ολόκληρων ή σαν ανταλλακτικά·
- εμπόριο χασίς·
- παραγωγή, κατεργασία και εμπόριο οπιοειδών (ηρωϊνης)·
- παραγωγή, κατεργασία και εμπόριο κοκαϊνης·
- παραγωγή και εμπόριο αναβολικών και λοιπών “ενισχυστικών”, όχι μόνο σε επίπεδο “πρωταθλητισμού” αλλά και (κυρίως) για μαζική κατανάλωση·
- απόσπαση και εμπόριο οργάνων του ανθρώπινου σώματος·
- εμπόριο βίαια αποκτημένων ωαρίων·
- εμπόριο βίαια “επιστρατευμένων” δανεικών μητρών·
- διακίνηση απαγορευμένων / υποτιμημένων εργατών (μεταναστών)·
- σωματεμπορία γυναικών και παιδιών·
- εμπόριο βρεφών για υιοθεσία·
- συντήρηση επεκτεινόμενων “θυλάκων” καθαρής δουλείας σε διάφορες κατηγορίες εργασίας·
- εμπόριο όπλων κάθε είδους·
- εμπόριο πυρηνικών υλικών·
- “προστασία” κάθε είδους·
- παράνομος τζόγος πολλών επιμέρους κατηγοριών·
- στήσιμο αγώνων ποδοσφαίρου, ράλλυ οχημάτων, ιπποδρομιών, και οτιδήποτε στήνεται μετά το κατς·
- ξέπλυμα χρήματος·
- μαζική παραγωγή και διάθεση “αντιγράφων” διαφόρων “επώνυμων” εμπορευμάτων·
- εμπόριο “σπανίων ειδών”·
- βιοπειρατεία (κλοπή βιολογικών παραγόντων)·
- εξόρυξη και διακίνηση διάφορων σημαντικών πρώτων υλών·
- κ.α.

    H λίστα μπορεί να έχει ελλείψεις. Προσθέστε πάντως και τις επιμελητειακές ανάγκες όλων αυτών των “τομέων” της οικονομίας του εγκλήματος... Θα έχετε έτσι το στοιχειώδες πανόραμα του “παράλληλου” (ας τον ονομάσουμε έτσι, εναλλακτικά) καπιταλισμού, για τον οποίον ισχύουν, με ενιαίο τρόπο, τα εξής:
- δεν υπάγεται σε κανενός είδους “κοινωνικό συμβόλαιο” εκφρασμένο σαν επίσημη, αναγνωρισμένη θέσμιση υπό την αιγίδα της μορφής / κράτος στη “νόμιμη” εκδοχή της· αντίθετα επωφελείται, ζει και αναπνέει απ’ την “παρανομία”...
- κατά συνέπεια δεν υπάγεται σε οποιαδήποτε αναγνώριση ή/και συμβιβαστική ρύθμιση ταξικών σχέσεων με οποιαδήποτε έννοια...
- πράγμα που επιτρέπει (στην οικονομία του εγκλήματος) ένα εκρηκτικά πολλαπλάσιο ποσοστό κέρδους σε σχέση με τον “νόμιμο” καπιταλισμό.

[1]  Sarajevo νο 33, Oκτώβριος 2009



από το τεύχος 44 του Sarajevo.

πρόβλημα ρευστότητας στις τράπεζες

Η προστατευόμενη περιοχή της Γιάλοβας εκπέμπει SOS

Οικολόγοι Πράσινοι Μεσσηνίας

Στο νοτιότερο άκρο της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου, στα όρια του Δήμου Πύλου, βρίσκεται μια μοναδική λιμνοθάλασσα, που είναι ενταγμένη στο Δίκτυο NATURA, γνωστή με το όνομα «Διβάρι», και  η οποία αποτελεί το αρχικό αλλά και το τελικό σημείο της μετανάστευσης των αποδημητικών πουλιών από και προς την Αφρική.

Εδώ, σε αυτήν την μοναδική  περιοχή, λειτουργεί  από πέρσι, και φέτος ανακαινισμένο κάτω από νέα διεύθυνση  ένα  αναψυκτήριο, το οποίο – από τον τρόπο που λειτουργεί – υποβαθμίζει απίστευτα το οικοσύστημα. Πρόκειται για μια έκταση, που δημιουργήθηκε στο διάβα των αιώνων και που όλοι όσοι βρέθηκαν να την κατοικούν την έχουν σεβαστεί.