Έτσι θα παραγγέλνουμε πίτσα στο κοντινό μέλλον!...

Ευχές

Οι φοίνικες της Πρέβελης θα ξαναγεννηθούν

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ:

Οι φοίνικες της Πρέβελης θα ξαναγεννηθούν

Για κάθε ενδεχόμενο συνιστάται η δημιουργία φυτωρίου Phoenix theophrasti, με φοίνικες του Θεόφραστου δηλαδή, έγραφε προς τη Διεύθυνση Δασών Ρεθύμνης μετά την πυρκαγιά στο δάσος Πρέβελης ο καθηγητής φυσιολογίας φυτών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Κώστας Θάνος.

Παράλληλα σημείωνε ότι η εκτίμησή του ήταν πως «το φοινικόδασος θα έχει πλήρη ανάκαμψη μέσα σε λίγα έτη», θέτοντας έτσι προ των ευθυνών τους εκείνους που έβλεπαν το τέλος, διαγράφοντας έτσι την προοπτική της φυσικής αναγέννησης.

Οι διαπιστώσεις μάλιστα του κ. Θάνου από την επίσκεψή στο φοινικόδασος μετά την πυρκαγιά του, ήταν οι εξής:

Ζωντανά

«Όλα ανεξαιρέτως τα άτομα φοίνικα διατηρούνται ζωντανά και έχουν ήδη εκπτύξει φύλλα (μήκους 1-1,5 m) από τον κεντρικό επικόρυφο οφθαλμό. Παρατηρείται επίσης εντυπωσιακή αναβλάστηση είτε από τη βάση των κορμών είτε επικορμικά είτε και σε κορμούς μικρού ύψους (κοντά στην επιφάνεια του εδάφους), το δε ύψος των νέων φύλλων υπερβαίνει πολλές φορές το 1 m (σε αυξητικό διάστημα μόλις 3 εβδομάδων)».

Φ.Κ.

από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Το πραγματικό πρόσωπο του Φασισμου.

Ο Άδωνις θεωρεί φυσιολογικότατο, να πεθαίνουν αθώοι άνθρωποι κατά τη διάρκεια αστυνομικών επιχειρήσεων! Καμαρώστε τον!

από το Σχολιαστές χωρίς Σύνορα

Ελεύθερο λογισμικό παντού

Τέρμα τώρα στη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος για κλειστό λογισμικό

Αθήνα, 16 Δεκεμβρίου 2010

   Τη στιγμή που ο ελληνικός λαός καλείται να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι και ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι απολύονται ή απειλούνται με απόλυση, εξακολουθεί η διασπάθιση πολύτιμων πόρων από το δημόσιο για αγορά αδειών κλειστού λογισμικού. Η Κυβέρνηση οφείλει άμεσα να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση που θα καθιερώνει τη χρήση του ελεύθερου λογισμικού στο δημόσιο. Η άμεση εξοικονόμηση πόρων θα είναι σημαντικότατη. Περαιτέρω, θα τεθούν οι βάσεις για εγχώρια παραγωγή λογισμικού με πολλαπλασιαστικά οφέλη για την οικονομία.

   Η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας πιστεύει ότι στην παρούσα οικονομική συγκυρία κάθε ευρώ που δαπανάται για την αγορά αδειών κλειστού λογισμικού, όταν υπάρχουν δωρεάν λύσεις ελεύθερου λογισμικού, αποτελεί οικονομικό σκάνδαλο και ως τέτοιο θα το αντιμετωπίσει. Ως πρώτο πρακτικό μέτρο απαιτούμε την άμεση κινητοποίηση των υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας για διασφάλιση της χρήσης αποκλειστικά ελεύθερου λογισμικού στα σχολικά εργαστήρια και σε όλες τις προμήθειες υπολογιστών και συστημάτων που βρίσκονται σε εξέλιξη για τις ανάγκες του Ψηφιακού Σχολείου.

Συντάκτης/επικοινωνία: Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας,

info <στο> epe.org.gr

Ημερομηνία δημοσίευσης: 16 Δεκ 2010

H ανίερη συμμαχία μεταξύ Ισραηλινής δεξιάς και αντισημιτικής Ευρώπης

'Ενα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την επικικίνδυνη συμμαχία της ισραηλινής δεξιάς με την ευρωπαϊκή αντισημιτική άκρα δεξιά με άξονα την ισλαμοφοβία της δεύτερης.

Του Adar Primor*

Ω Ευρώπη! Το επίσημο σκέλος της, γενναίο και αποφασιστικό, εξέτεινε χείρα βοηθείας προς εμάς με τη μορφή δεκάδων πυροσβεστών και πυροσβεστικών αεροσκαφών στη μάχη για την κατάσβεση της πυρκαγιάς στο Καρμέλ. Το άλλο σκέλος της-το αποσυνάγωγο, το ανυπάκουο-ήλθε να ανάψει φωτιές η καταστροφή των οποίων θα είναι απρόβλεπτη. Πήρε τη μορφή της ανίερης συμμαχίας μεταξύ προσωπικοτήτων της ισραηλινής δεξιάς και εξτρεμιστών εθνικιστών ακόμη και αντισημιτών από την Ευρώπη, η οποία κερδίζει έδαφος στους Ιερούς Τόπους.
Ο πρώτος από τους πυρομανείς, ο Ολλανδός βουλευτής Geert Wilders, σχεδόν μόνιμος επισκέπτης στο Ισραήλ, προσκλήθηκε από τον βουλευτή Aryeh Eldad(του κόμματος της Εθνικής Ενότητας) για να μας πείσει ότι η Ιορδανία είναι η Παλαιστίνη. Το 2008, ο Wilders έγινε πρωτοσέλιδο με την ταινία του «Fitma» η οποία συνέδεε το κοράνι και την ισλαμική τρομοκρατία. Συχνά συγκρίνει το κοράνι με το «Mein Kampf» και καλεί να φορολογηθούν οι ισλαμικές ενδυμασίες, «οι οποίες μολύνουν το ολλανδικό τοπίο». Κατά την εδώ επίσκεψή του, προέβη σε μία σειρά αναρίθμητων δηλώσεων του τύπου «Χωρίς την Ιουδαία και την Σαμάρεια(σ.σ. βιβλικές ονομασίες των κατεχομένων παλαιστινιακών εδαφών στη δυτική όχθη), το Ισραήλ δεν μπορεί να υπερασπιστεί την Ιερουσαλήμ»...

“(Y)ιός ο Aναμενόμενος”: να περάσει ο επόμενος

    Bγάζετε που βγάζετε τα ματάκια σας σ’ αυτές τις σελίδες, ε, να λέμε πότε πότε και τίποτα χρήσιμο, ε; Λοιπόν, το γράφουμε και μακάρι να μην χρειαστεί να το θυμηθείτε: μετά την αποτυχία της γουρουνίσιας γρίπης και του H1N1, ο υγιεινιστικός τρόμος ψήνει την φαντασμαγορική επιστροφή του (soon to a theater near you) με ανεβασμένες προδιαγραφές. Δεν θα έχουμε να κάνουμε μ’ έναν εξολοθρευτή ιό, αλλά με ένα ένζυμο που εξοπλίζει βακτηρίδια κατά τα άλλα “χαμηλών τόνων”, και τα κάνει σούπερ ντούπερ.
    Tο “Eυρωπαϊκό Kέντρο για την Πρόληψη και τον Έλεγχο των Aσθενειών”, ένα είδος παρατηρητηρίου υγείας με έδρα την Στοκχόλμη, εξέδωσε κιόλας το πρώτο s.o.s.

απαγορεύουν την καλλιέργεια οπωρολαχανικών στους ιδιωτικούς κήπους.

   Ηδη στην Αμερική έχει ξεκινήσει η εφαρμογή του νόμου που έχει κατατεθεί στο Κογκρέσο και αφορά την απαγόρευση καλλιέργειας οργανικών τροφών.

   Με λίγα λόγια την απαγόρευση του σπιτικού κήπου για την επιβίωση της οικογένειας.

   Όποιος λοιπόν δεν θέλει να ενταχθεί στους κανόνες της Παγκοσμιοποίησης και θα θελήσει να κάνει ένα μικρό κήπο για να ζεί αυτός και η οικογένειά του, θα χαρακτηρίζεται επικίνδυνος και θα δέχεται πρόστιμα και κατασχέσεις προϊόντων καθώς αυτά θα αποτελούν «κίνδυνο για την δημόσια υγεία».

   Το όνομα του νόμου αυτού είναι «Νόμος Συγκλήτου S 510 Εκσυγχρονισμός Ασφάλειας Τροφίμων», σύμφωνα με τον οποίο χαρακτηρίζεται παράνομη η καλλιέργεια και αποθήκευση σπόρων.

   Ο νόμος της Γερουσίας «510» για τον εκσυγχρονισμό της ασφάλειας των τροφίμων έχει χαρακτηριστεί ως ο πιο επικίνδυνος νόμος στην ιστορία των ΗΠΑ.

   Ο νόμος θα δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να απαγορεύει ή να νομιμοποιεί το μέχρι τώρα δικαίωμα όλων για την καλλιέργεια, το εμπόριο και την μεταφορά όλων των τροφίμων.

Ο νόμος δίνει το δικαίωμα στον «Μεγάλο Αδερφό» να ρυθμίζει μέχρι και την καλλιέργεια ντοματών στην αυλή του σπιτιού μας.

   Δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση να συλλαμβάνει και να φυλακίζει ανθρώπους που πωλούν αγγούρια στην λαϊκή. Θα ποινικοποιεί την μεταφορά οργανικών τροφών αν δεν συμμορφώνεται κάποιος με τους κανόνες των αρχών.

 

Να τι είναι το "Πακέτο σωτηρίας"

  Ο Γ. Δελαστίκ είπε κάποια πράγματα που είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και δεν ακούγονται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Όπως την δημόσια ομολογία που κάνουν σημαίνοντες Γερμανοί για το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα του «πακέτου σωτηρίας» για το οποίο τόσο πανηγυρίζουν τα κυβερνητικά στελέχη και τα δημοσιογραφικά τους φερέφωνα.

Συνεχώς ακούμε οτι εαν δεν είχαμε προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης δεν θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις... Το πιο άθλιο ψέμα.

Συνεχώς ακούμε ότι εάν δεν είχαμε προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης, δεν θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις... Το πιο άθλιο προπαγανδιστικό ψέμα.

Κοτσάνα: Το πιο άθλιο ψέμα.
απο το:: Λές Μαλακίες

ο σωτήρας της Ελλάδας

από το JUNGLE-Report

Η διεθνής των στιγματισμένων

Με την κατάρρευση της χρηματοπιστωτικής φούσκας, τη δυσπιστία στις χρηματαγορές που ακολούθησε και με την αγορά της πράσινης ενέργειας να μην λέει ν’ ανθοφορήσει, το κεφάλαιο περνάει στενόχωρες μέρες, αναζητώντας μια νέα φωλιά για να επωαστεί.

Το ότι η «ευκαιρία», όπως το μαύρο μαργαριτάρι, φωλιάζει στο κέλυφος των κρίσεων, το είχε πει από καιρό ο Φρίντμαν και το είχαν ήδη νοιώσει στο πετσί τους οι περισσότεροι λαοί της Λατινικής Αμερικής, της Σοβιετικής Ένωσης, της Ανατολικής Ευρώπης και της Νοτίου Αφρικής, οι οποίοι εν μια νυκτί είδαν σοκαρισμένοι τα πετρέλαια, τα ορυχεία και τις μεγάλες βιομηχανίες της χώρας τους να ιδιωτικοποιούνται, τους εργαζόμενους να απολύονται κατά εκατοντάδες χιλιάδες και τη φτώχεια να εξαπλώνεται σαν την πανούκλα.

Δεκαετίες μετά, όταν η κρίση χτύπησε και στην καρδιά του ανεπτυγμένου κόσμου, οι ιδέες του Φρίντμαν ξανάρθαν στο προσκήνιο, σαν τους βρικόλακες. Η ευκαιρία, αυτή τη φορά κρυβόταν στην καρδιά του ίδιου του κράτους. Όχι ότι το κεφάλαιο δεν έπαιρνε ως τα τώρα το κάτι τις του, απομυζώντας το. Κομμάτια του όμως και όχι ολόκληρη τη φραντζόλα. Τώρα είχε έρθει πια ο καιρός να την πάρει και αυτή, ολάκερη, και επιδοτούμενη από πάνω! Τεράστια η αγορά· της υγείας, της παιδείας, της πρόνοιας, της ενέργειας, των συγκοινωνιών, των μεταφορών, των υποδομών, των αεροδρομίων, των λιμανιών, των δασών, ένας τεράστιος συσσωρευμένος πλούτος, ο οποίος με λίγη τέχνη και μπόλικη λάσπη θα μπορούσε ν’ αποκτηθεί κοψοχρονιά.

Προηγουμένως όμως, έπρεπε να κανονιστούν ορισμένες λεπτομέρειες. Πρώτα έπρεπε το κράτος να απαξιωθεί ολοσχερώς και δεύτερον να ξεφορτωθεί προσωπικό.

WikiLeaks: Νόμιμη η αποκάλυψη των εμπιστευτικών εγγράφων

Εκπρόσωπος του WikiLeaks υποστηρίζει ότι η δημοσίευση διαβαθμισμένων εγγράφων δεν συνιστά παράνομη πράξη. 

   Η αποκάλυψη των εμπιστευτικών εγγράφων της αμερικανικής διπλωματίας από τον ιστότοπο WikiLeaks είναι απολύτως νόμιμη, υποστήριξε εκπρόσωπος του WikiLeaks.

   Ο Κριστίν Χράφνσον δήλωσε ότι οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν τι ακριβώς κάνουν οι αξιωματούχοι εξ’ ονόματος του λαού και απέρριψε τους ισχυρισμούς ότι η δημοσίευση των εγγράφων αυτών μπορεί να προκαλέσει ζημιές στις διμερείς σχέσεις διαφόρων κρατών:

«Εάν η διεθνής σταθερότητα βασίζεται σε απάτες και ψέματα, ίσως χρειάζεται λίγο ταρακούνημα», δήλωσε στην τηλεόραση του Ρόιτερ ο εκπρόσωπος του WikiLeaks.

«Νομίζω γενικώς ότι όλες οι επικοινωνίες θα έπρεπε να είναι όσο γίνεται περισσότερο δημόσιες. Μπορεί να υπάρχει κάποια δικαιολογία για τη μυστικότητα, αλλά γενικώς μιλούμε για αξιωματούχους που λειτουργούν στο όνομα του λαού και οι πολίτες έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος του ιστοτόπου που έχει προκαλέσει αίσθηση διεθνώς με τα έγγραφα που αποκαλύπτει.

«Κάνουμε κάτι καλό. Αυτό που κάνουμε είναι για το ευρύ κοινό. Νομίζω ότι είναι απολύτως νόμιμο. Δεν έχουμε ακούσει καμία δικαιολογία ή αναφορά σε νομοθεσία την οποία υποτίθεται ότι έχουμε παραβιάσει, άρα δεν νομίζουμε ότι παραβιάζουμε κάποιο νόμο», επισήμανε ο εκπρόσωπος του ιστοτόπου.

Πρόσθεσε μάλιστα ότι μέχρι τώρα έχουν δημοσιευθεί μερικές εκατοντάδες από τα χιλιάδες έγγραφα που έχει στην κατοχή της η WikiLeaks και ίσως χρειαστούν μήνες για να αποκαλυφθούν όλα.

«Πιστεύουμε ότι η διαφάνεια είναι η βάση μίας υγειούς δημοκρατίας», πρόσθεσε.

από την Καθημερινή 

με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Άραγε υπάρχει ελπίδα;

πόλεμος στους γέρους

    Λογικά δεν θα πρέπει να είμαστε οι πρώτοι που το προσέχουμε. Aς το τονίσουμε ωστόσο, όπως του πρέπει. Aυτή η “λύση” της επιμήκυνσης των ετών εργασίας (για να μην “χρεωκοπήσουν”, υποτίθεται, τα συνταξιοδοτικά ταμεία) έτσι που επεκτείνεται σ’ όλον τον “πρώτο κόσμο” έχει κάτι εξαιρετικά και ισχυρά αντινομικό για την λογική της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Eκείνοι κι εκείνες που θίγονται πιο άμεσα, τα εκατομύρια των μισθωτών και των δύο φύλων που είχαν φτάσει στο χείλος της σύνταξης, ή είχαν μικρή απόσταση απ’ αυτήν, ας πούμε οι ηλικίες από 50 και πάνω, είναι λογικά οι πλέον ανεπίδεκτοι “προσαρμογής” σε καινούργια τεχνολογικά περιβάλλοντα. Tην εποχή που ακόμα και χωρίς την οριστική τους διαμόρφωση αυτές οι “επενδύσεις” (οι τεχνολογικές) είναι που σε μεγάλο βαθμό κρίνουν το μέλλον, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία κάθε επιχείρησης χωριστά, κάθε κλάδου, του καπιταλισμού γενικά.
    Mε άλλα λόγια η επιμήκυνση της διάρκειας (σε χρόνια) της δουλειάς αιωρείται στη μέση μιας “αγοράς εργασίας” που πιέζεται απ’ την αδυναμία “απορρόφησης” των νεότερων

Γερμανόψυχοι... εναντίον Γερμανών

Βάστα Ρόμελ![3]

«Ο Αλέξης μισούσε τους Γερμανούς γιατί ήταν δυνατοί. Περιφρονούσε τους Ελληνες γιατί ήταν αδύνατοι. Ελυσε το ζήτημα του ίδιου του του αντρισμού εκμεταλλευόμενος και τους δυο. Οι Ελληνες που είχαν ιδανικά γελοιοποιήθηκαν. Οι Γερμανοί που είχαν τα όπλα και τα τανκς νικιόνταν με την εξυπνάδα. Το να τους ξεπεράσεις σε εξυπνάδα σήμαινε να τους πάρεις χρήματα. Το να κάνεις να σωπάσει η φωνή της συνείδησης σήμαινε να πετάξεις τα χρήματα. Ηταν εικοσιέξι χρονών κι έλεγε πως θα σκοτωνόταν πριν απ’ το τέλος του πολέμου. Η ζωή έπρεπε λοιπόν να είναι διασκέδαση»[4].

    Η περίοδος 1941-1945 πέρα από όσα άλλα υπήρξε – το ελληνικό Ολοκαύτωμα, το λιμό του χειμώνα του ‘42, το κάψιμο χωριών και άλλα πολλά – ήταν αναμφισβήτητα και μια «χρυσή εποχή» για ένα κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού. Όπως έχει γραφτεί αλλού: «μια πελώρια ευκαιρία οικονομικής και κοινωνικής ανόδου για χιλιάδες έλληνες πολίτες.  […] Βιομήχανοι που έκαναν χρυσές δουλειές χάρη στις παραγγελίες της Βέρμαχτ ή την παραγωγή ειδών πρώτης ανάγκης, υπεργολάβοι δημοσίων έργων που άνοιγαν δρόμους κι έφτιαχναν λιμάνια ή αεροδρόμια για λογαριασμό του στρατού κατοχής, μικροί και μεγάλοι μαυραγορίτες, «διαμεσολαβητές» κάθε λογής που έσωζαν (ή «προσπαθούσαν να σώσουν») ζωές με αντάλλαγμα χρυσές λίρες – όλοι αυτοί αποτέλεσαν τους κερδισμένους των ημερών, τη σπονδυλική στήλη της εθνικοφροσύνης και τη μαγιά του «αναπτυξιακού θαύματος» των επόμενων δεκαετιών»[5]. Αρκετοί από τους 1,500 «αγοραστές» την εποχή της Κατοχής έφτασαν να βρίσκονται μεταπολεμικά με 11 έως 20 ακίνητα παραπάνω. Πολλά από αυτά τα ακίνητα «κόστισαν» τότε μέχρι και μία λίρα ενώ αδιευκρίνιστο μένει πόσα από αυτά ήταν στη Θεσσαλονίκη και ανήκαν σε μέλη της εβραϊκής κοινότητας. Ένας από τους σημαντικότερους «αγοραστές» ήταν το νομικό πρόσωπο της ελληνικής Εθνικής Τράπεζας.

Ανάγκη καθιέρωσης της Πληροφορικής ως υποχρεωτικό μάθημα Γενικής Παιδείας σε όλες τις τάξεις του Λυκείου

Αθήνα, 13 Οκτωβρίου 2010

    Τα πρόσφατα δημοσιεύματα στον ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο για το σχέδιο δράσης που επεξεργάζεται το υπουργείο Παιδείας, αναφορικά με το πρόγραμμα σπουδών του Γενικού Λυκείου που αναμένεται να εφαρμοστεί από το σχολικό έτος 2013-14, προκαλούν έκπληξη και προβληματισμό σε σχέση με το πώς αντιλαμβάνεται το Υπουργείο Παιδείας την “Ψηφιακή Ελλάδα”. Από το σχέδιο αυτό προκύπτει ότι στο Λύκειο απουσιάζει παντελώς η διδασκαλία της επιστήμης της Πληροφορικής.

    Είναι αδιανόητο στην παρούσα διεθνή συγκυρία να εξαφανίζονται τα μαθήματα Πληροφορικής. Και αυτό τη στιγμή που το ζητούμενο είναι ο εκσυγχρονισμός και η αναβάθμισή τους, ώστε η νεολαία της πατρίδας μας να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της και να μη συνθλιβεί στις συμπληγάδες της παγκοσμιοποίησης, συμπαρασύροντας τη χώρα και το λαό μας στην άβυσσο της ψηφιακής αμάθειας. Είναι δε άκρως αντιφατικό να εισάγεται η Πληροφορική ήδη από την Α' τάξη του δημοτικού και να εξαφανίζεται στο Λύκειο. Στη βαθμίδα, δηλαδή, όπου θα έπρεπε να ολοκληρώνεται η εγκύκλιος πληροφορική παιδεία και να προετοιμάζονται οι νέοι μας για την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών είτε άμεσα με την είσοδό τους στον επαγγελματικό στίβο, είτε με την απόκτηση της αναγκαίας πληροφορικής κουλτούρας για ανώτερες σπουδές.
    Αναμφίβολα, το σχέδιο είναι στη φάση της διαμόρφωσης. Οφείλουμε, όμως, ως έγκυρος και αντιπροσωπευτικός φορέας, να ζητήσουμε από την Πολιτεία την άμεση αναθεώρηση τυχόν αποφάσεων και την ένταξη της Πληροφορικής στα υποχρεωτικά μαθήματα Γενικής Παιδείας σε αρμονία με τη γενικότερη Κυβερνητική πολιτική που αφορά την Εθνική Ψηφιακή Στρατηγική. Ζητούμε τη δέσμευση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για ένταξη ενός σύγχρονου 4ώρου μαθήματος Πληροφορικής σε όλες τις τάξεις του Νέου Λυκείου ως μαθήματος Γενικής Παιδείας μαζί με τα Νέα Ελληνικά, τα Αγγλικά και τη Φυσική Αγωγή.

Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας

Ισόβια στον Κορκονέα

 Ποινή ισόβιας κάθειρξης και επιπλέον φυλάκιση δεκαπέντε μηνών για πράξεις οπλοχρησίας, επέβαλε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αμφισσας, στον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα και ποινή δεκαετούς κάθειρξης στο συνάδελφο και συγκατηγορούμενό του, Βασίλη Σαραλιώτη. Το δικαστήριο έχει διακόψει, για να αποφασίσει αν θα δοθεί αναστολή στο Βασίλη Σαραλιώτη.

   Η υπεράσπιση του δεύτερου κατηγορουμένου, υπέβαλε αίτημα να δοθεί αναστολή εκτέλεσης της ποινής του Β. Σαραλιώτη, ενόψει της έφεσης που όπως δήλωσαν, θα καταθέσουν ακόμη και σήμερα – δήλωση που προκάλεσε ένταση στην αίθουσα.

   Νωρίτερα, το δικαστήριο αποφάσισε κατά πλειοψηφία την ενοχή του Επαμεινώνδα Κορκονέα για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο, ύστερα από 84 συνεδριάσεις και 16 ηµέρες διάσκεψη για την υπόθεση της δολοφονίας του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπολου. Κατά πλειοψηφία, επίσης, οι δικαστές έκριναν ένοχο για απλή συνέργεια, τον δεύτερο ειδικό φρουρό Βασίλη Σαραλιώτη.

   Στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα η πρόεδρος του δικαστηρίου κ. Αντζελίτα Παπαβασιλείου εκφώνησε την απόφαση, επί της ενοχής, του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου για τους δύο ειδικούς φρουρούς, που κατηγορούνται για το θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

    Σύμφωνα με την απόφαση, ο Επαμεινώνδας Κορκονέας με ψήφους 4 προς 3 κρίθηκε ένοχος για δυσμενέστερη κατηγορία από αυτήν που του είχε απαγγελθεί. Οι τέσσερις δικαστές μετέτρεψαν την ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο στη βαρύτερη κατηγορία της ανθρωποκτονίας με άμεσο δόλο.

   Στην απόφαση μειοψήφησαν η πρόεδρος , ένας τακτικός δικαστής και ένας ένορκος που έκριναν ότι ο Κορκονέας πρέπει να δικαστεί ως έχει, δηλαδή για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο. Το δικαστήριο επίσης αποφάσισε να μην δώσει κανένα ελαφρυντικό στον Επαμεινώνδα Κορκονέα.

   Το δικαστήριο, κατά πλειοψηφία 4 προς 3, απέρριψε το αίτημα του Σαραλιώτη για αναγνώριση ελαφρυντικού προτέρου εντίμου βίου, ενώ ομόφωνα αρνήθηκε να του αναγνωρίσει και το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη.

κράτος / κρίση και έγκλημα

   Δεν μας είναι καθόλου ευχάριστο να επιμένουμε σε ορισμένες “σκοτεινές” πλευρές της πραγματικότητας, για τις οποίες, πέρα απ’ τα άλλα, δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμα σε ικανό βαθμό οι απαραίτητες πολιτικοδιανοητικές δυνατότητες εργατικής εχθρότητας. Σα Sarajevo (και όχι μόνο) έχουμε μακρόχρονη εμπειρία αυτών των μηχανισμών απώθησης “δυσάρεστων καταστάσεων”· μηχανισμών που οδηγούν στη συλλογική αυτο-ακύρωση και την γελοιοποίηση.

... O περιορισμός της “πίτας” εντείνει το πρόβλημα στη διανομή της - αυτό το ξέρουν και οι πέτρες. Ποιά είναι όμως η “πίτα” που μικραίνει λόγω της παρούσας φάσης της κρίσης; Oπωσδήποτε είναι η “λευκή” πλευρά των καπιταλιστικών σχέσεων. Mικραίνει αντίστοιχα και η “μαύρη”; H οικονομία του εγκλήματος; Aν αυτή η πλευρά, η “σκοτεινή”, δεν είχε ζυμωθεί επί σχεδόν 20 χρόνια με τους κρατικούς / κομματικούς μηχανισμούς, κι αν δεν είχε ολοκληρωθεί ουσιαστικά η κρατικοποίηση του εγκλήματος, τότε η απάντηση για το μέγεθος της “μαύρης πίτας” θα ήταν δευτερεύουσας σημασίας: το “επίσημο” κράτος θα προσπαθούσε να ορθολογικοποιήσει τα έξοδα και τα έσοδά του, πράγμα που θα το οδηγούσε σε κάποιου είδους “πίεση” προς την οικονομία του εγκλήματος· όχι για λόγους ηθικής αλλά καθαρά για εξοικονόμηση πόρων. Σ’ αυτήν την περίπτωση ο “στοιβαρός / αδιάφθορος ηγέτης” θα είχε μια δουλειά να κάνει: να ξανασυναρμολογήσει τα κρατικά / κομματικά γρανάζια πάνω σ’ ένα σχέδιο “εθνικής ανάκαμψης”. Aς το πούμε σοσιαλδημοκρατία, ενός κάποιου είδους.
Aλλά το το έγκλημα είναι ήδη κράτος! Kι αν η κρίση είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να διευρύνει κι άλλο τους κύκλους εργασιών του (υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις επ’ αυτού), τότε οι μηχανισμοί του, οι κρατικές και κομματικές μαφίες δηλαδή, μόνον επιφανειακά χρειάζονται έναν ηγέτη / μαριονέτα... [1]

    
Aυτά τα γράφαμε πριν τις εκλογές του 2009. Kαι μιλούσαμε για “ορισμένες ενδείξεις”. Ένα χρόνο μετά (θεωρούμε ότι) υπάρχουν τρανταχτές αποδείξεις για την διεύρυνση - του - κύκλου - εργασιών - του κρατικοποιημένου / οργανωμένου - εγκλήματος στην Ελλάδα. Έχουμε επίσης αποδείξεις για να διορθώσουμε ένα μικρό λάθος: δεν πρόκειται για “έναν ηγέτη / μαριονέτα”, αλλά για το σύνολο της πολιτικής σκηνής (συμπεριλαμβανομένων και εξωκοινοβουλευτικών ή “αντι” κοινοβουλευτικών) που είναι μαριονέτα της “μαύρης” κερδοφορίας· και της ακόμα πιο “μαύρης” μεγέθυνσής της σε συνθήκες κρίσης. H ελληνική οικονομία του εγκλήματος προσαρμόζεται πολύ γρήγορα στα καινούργια δεδομένα, και είναι ο πρωταγωνιστής εκείνου που πριν λίγους μήνες ονομάσαμε σκλήρυνση των “εθνικών όρων συσσώρευσης”. Oι διάφορες υποτιθέμενες “επιτυχίες” του “λευκού” κράτους, για παράδειγμα στην “πάταξη της φοροδιαφυγής” είναι απλά η γελοία διακόσμηση της πραγματικής προέλασης του εγκληματικού κεφάλαιου· όπου με την λέξη “κεφάλαιο” δεν εννοούμε απλά και μόνο χρήμα αλλά σχέσεις εκμετάλλευσης και βίας.

πανόραμα

    Πριν από οτιδήποτε άλλο πρέπει να μπει βαθιά στο μυαλό μας η έκταση της σύγχρονης οικονομίας του εγκλήματος, όχι μόνο στην Eλλάδα αλλά παγκόσμια. Σημειώστε λοιπόν (ο κατάλογος δεν είναι αξιολογικός):
- παραγωγή και λαθρεμπόριο τσιγάρων·
- λαθρεμπόριο καυσίμων·
- παραγωγή και λαθρεμπόριο οινοπνευματωδών·
- κλοπή και εμπόριο κλεμμένων οχημάτων κάθε είδους, ολόκληρων ή σαν ανταλλακτικά·
- εμπόριο χασίς·
- παραγωγή, κατεργασία και εμπόριο οπιοειδών (ηρωϊνης)·
- παραγωγή, κατεργασία και εμπόριο κοκαϊνης·
- παραγωγή και εμπόριο αναβολικών και λοιπών “ενισχυστικών”, όχι μόνο σε επίπεδο “πρωταθλητισμού” αλλά και (κυρίως) για μαζική κατανάλωση·
- απόσπαση και εμπόριο οργάνων του ανθρώπινου σώματος·
- εμπόριο βίαια αποκτημένων ωαρίων·
- εμπόριο βίαια “επιστρατευμένων” δανεικών μητρών·
- διακίνηση απαγορευμένων / υποτιμημένων εργατών (μεταναστών)·
- σωματεμπορία γυναικών και παιδιών·
- εμπόριο βρεφών για υιοθεσία·
- συντήρηση επεκτεινόμενων “θυλάκων” καθαρής δουλείας σε διάφορες κατηγορίες εργασίας·
- εμπόριο όπλων κάθε είδους·
- εμπόριο πυρηνικών υλικών·
- “προστασία” κάθε είδους·
- παράνομος τζόγος πολλών επιμέρους κατηγοριών·
- στήσιμο αγώνων ποδοσφαίρου, ράλλυ οχημάτων, ιπποδρομιών, και οτιδήποτε στήνεται μετά το κατς·
- ξέπλυμα χρήματος·
- μαζική παραγωγή και διάθεση “αντιγράφων” διαφόρων “επώνυμων” εμπορευμάτων·
- εμπόριο “σπανίων ειδών”·
- βιοπειρατεία (κλοπή βιολογικών παραγόντων)·
- εξόρυξη και διακίνηση διάφορων σημαντικών πρώτων υλών·
- κ.α.

    H λίστα μπορεί να έχει ελλείψεις. Προσθέστε πάντως και τις επιμελητειακές ανάγκες όλων αυτών των “τομέων” της οικονομίας του εγκλήματος... Θα έχετε έτσι το στοιχειώδες πανόραμα του “παράλληλου” (ας τον ονομάσουμε έτσι, εναλλακτικά) καπιταλισμού, για τον οποίον ισχύουν, με ενιαίο τρόπο, τα εξής:
- δεν υπάγεται σε κανενός είδους “κοινωνικό συμβόλαιο” εκφρασμένο σαν επίσημη, αναγνωρισμένη θέσμιση υπό την αιγίδα της μορφής / κράτος στη “νόμιμη” εκδοχή της· αντίθετα επωφελείται, ζει και αναπνέει απ’ την “παρανομία”...
- κατά συνέπεια δεν υπάγεται σε οποιαδήποτε αναγνώριση ή/και συμβιβαστική ρύθμιση ταξικών σχέσεων με οποιαδήποτε έννοια...
- πράγμα που επιτρέπει (στην οικονομία του εγκλήματος) ένα εκρηκτικά πολλαπλάσιο ποσοστό κέρδους σε σχέση με τον “νόμιμο” καπιταλισμό.

[1]  Sarajevo νο 33, Oκτώβριος 2009



από το τεύχος 44 του Sarajevo.

πρόβλημα ρευστότητας στις τράπεζες

Η προστατευόμενη περιοχή της Γιάλοβας εκπέμπει SOS

Οικολόγοι Πράσινοι Μεσσηνίας

Στο νοτιότερο άκρο της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου, στα όρια του Δήμου Πύλου, βρίσκεται μια μοναδική λιμνοθάλασσα, που είναι ενταγμένη στο Δίκτυο NATURA, γνωστή με το όνομα «Διβάρι», και  η οποία αποτελεί το αρχικό αλλά και το τελικό σημείο της μετανάστευσης των αποδημητικών πουλιών από και προς την Αφρική.

Εδώ, σε αυτήν την μοναδική  περιοχή, λειτουργεί  από πέρσι, και φέτος ανακαινισμένο κάτω από νέα διεύθυνση  ένα  αναψυκτήριο, το οποίο – από τον τρόπο που λειτουργεί – υποβαθμίζει απίστευτα το οικοσύστημα. Πρόκειται για μια έκταση, που δημιουργήθηκε στο διάβα των αιώνων και που όλοι όσοι βρέθηκαν να την κατοικούν την έχουν σεβαστεί.

Έλλη Λαμπέτη

Πέρασαν 27 χρόνια απο την ημέρα που άφησε τη τελευταία της πνοή η ψυχούλα του ελληνικού θεάτρου (Σεπτέμβρης 1983) η Έλλη Λαμπέτη η ηθοποιός που χάρη σε δυό συμαθητικά κουσούρια της -την ολοφάνερη δειλία και το ελαφρό ψεύδισμα- γράπωνε τον θεατή και δεν τον άφηνε να ξεκολλήσει πάνω από τη γλύκα και το ταλέντο της... Αναρωτιόταν η ίδια πως ανάμεσα στις άλλες τέσσερις αδελφές της και στο δίδυμο αδελφό της, μυρώθηκε από τη μοίρα να μαγνητίζει αμέσως το κοινό, όπως η φωνή της Έντιθ Πιάφ...

Η Έλλη έφυγε από τη κόλαση και πήγε στο παράδεισο...

Φυτό για το μέλλον: Ιπποφαές

Συνθήκες περιβάλλοντος που καλλιεργείται το Ιπποφαές

       

Το ιπποφαές είναι ένα φυτό το οποίο μπορεί να καλλιεργηθεί και να παράγει

καρπούς από το  υψόμετρο του επιπέδου  της θάλασσας μέχρι το  υψόμετρο των 2000m. Στη Ρωσία  υπάρχουν ενδημικά είδη  του ιπποφαούς που καρποφορούν σε υψόμετρα μεταξύ 1200m και 2000m.

Το εύρος των θερμοκρασιών μέσα στο οποίο μπορεί να καλλιεργηθεί είναι  πολύ μεγάλο και ευρίσκεται μεταξύ -43^ο C και 40^ο C.

Το ιπποφαές μπορεί να καλλιεργηθεί σε μία ποικιλία εδαφών τα οποία μπορεί να είναι γόνιμα ή λιγότερο γόνιμα ή ακόμη και σε άγονα εδάφη. Το ρΗ του εδάφους μπορεί να κυμαίνεται από 5,5 μέχρι 8,0. Έχει αποδειχθεί ότι οι ρίζες του αναπτύσσονται καλά σε  ελαφρά αεριζόμενα εδάφη, αμμώδη ή χαλικώδη και μπορούν να αναπτυχθούν ακόμη και  σε εδάφη με υψηλές συγκεντρώσεις χλωριούχου νατρίου. Μπορεί να καλλιεργηθεί επίσης και σε αργιλώδη και αργιλοπηλώδη εδάφη με επιτυχία αφού βέβαια ενσωματωθεί μία ποσότητα 2000-2500 κιλών / στρέμμα καλά χωνευμένης κοπριάς ή άλλης οργανικής ουσίας.  Το ιπποφαές είναι ένα φυτό μοναδικό που μπορεί να καλλιεργηθεί και να αξιοποιήσει ακόμη και   εγκαταλελειμμένα γεωργικά εδάφη, ακαλλιέργητες εκτάσεις, αμμώδεις παραθαλάσσιες εκτάσεις,   πυρόπληκτα εδάφη ή βραχώδη νησιά ενώ ταυτόχρονα λόγω του ότι συμβιώνει στις ρίζες του με ένα αζωτοβακτήριο λαμβάνει το άζωτο που έχει ανάγκη για την ανάπτυξη του από τον ατμοσφαιρικό αέρα, εμπλουτίζοντας ταυτόχρονα το έδαφος με άζωτο βελτιώνοντας ταυτόχρονα τη γονιμότητα του εδάφους.

Αυγουστίνος Καντιώτης: το άγνωστο χρονικό ενός γανατισμένου

Τις μέρες που πέθανε ο Αυγουστίνος Καντιώτης ένιωσα μεγάλη ανατριχίλα όταν επισκέφτηκα την επίσημη ιστοσελίδα του. Η αποστροφή μου ήταν εξαιρετικά έντονη όταν είδα στις αγγελίες του θανάτου και τα σχετικά προσκυνήματα τις φωτογραφίες που συνόδευαν τα άρθρα. Μικρά παιδιά πέντε έως δέκα το πολύ ετών να ποζάρουν σε αναμνηστικές πόζες μπροστά στο πτώμα ενός μισότρελου και μισάνθρωπου ιεράρχη που επηρέασε όσο λίγοι την μακεδονική ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Σε κάποιο ενσταντανέ φαίνεται ένα κοριτσάκι που σκύβει να τον φιλήσει, σκηνή που θα έκανε ακόμα και τον Ρίτσαρντ Ντόκινς ν’ αφρίσει από το κακό του. Μετά από αυτή την ψυχρολουσία αναζήτησα τα βιογραφικά στοιχεία του αλλά με έκπληξη διαπίστωσα πως πρόσφατα είχε ανεβάσει την “αυτοβιογραφία” του σε μεγάλο αριθμό άρθρων όσο και σε PDF οπότε δεν έχασα την ευκαιρία να χωθώ μέσα στη σκοτεινή λιακάδα ενός ταραγμένου μυαλού. Σύντομα φάνηκε πως κάποια περιστατικά τα παρουσίαζε βεβαίως εξαιρετικά εξωραϊσμένα και με υποψίασαν για το πραγματικό υπόβαθρό τους. Στη συνέχεια του άρθρου θα τονίσω αυτά τα σημεία παραβλέποντας τα ήδη γνωστά και καταγεγραμμένα σχετικά με την ιστορία του αφιονισμένου ιεράρχη…

Το 'πε ο Ιερεύc: Ο Κολοκοτρώνης φταίει για την Άλωση!

Και πάνω που λες ότι έχεις φάει επί της μάπης αρκετό Γιανναρά που θλίβεται, συνθλίβεται, αλείβεται και καταθλίβεται με το νεοελληνικό κρατίδιο, (διότι πώς να το κάνουμε άλλη φάση να είσαι Φαναριώτης αξιωματούχος σε πόστο - κομπόστα σε μία Νεο-Οθωμανική αυτοκρατορία) βλέπεις το παρακάτω ανοσιούργημα από συγκέντρωση Γιαχβεδόπληκτων:.

Σημείωση: Ο Οθωμανολάγνος ρασοφόρος είναι καθηγητής(!) στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο (αυτό με σήμα τον Μητσάρα που ζέχνει Άκουα Βέλβα, ή Όλντ Σπάις δε θυμάμαι τώρα. Ο Αρίστος πήγες μπαξίς στους Σλαβομακεδόνες της ΦΥΡΟΜ άδοντας εις κοινήν Αιγυπτιακήν του 4αι. π.Χ.. την Μαντουβάλα).

Δέστε και φρίξτε με τον μασόνο Κολοκοτρώνη που παρέδωσε την Πόλη στους Τούρκους το 1821. Είμαι σίγουρος ότι οι ΗΠΑ με κάτι μασονάρες τύπου Ουάσιγκτον, Τζέφερσον και Φρανκλίνου έβαλαν τον δάκτυλον τους για να χάσουν οι Οθωμανόδουλοι δεσποτάδες τα προνόμιά τους. Αχ, τι καλά περνούσαμε με τον πολυχρονεμένο Σουλτάνο... είχαμε ακέραιη την πίστη μας και τον Μπίστη μας.

Απολαύστε υπεύθυνα:

 Τα λόγια του σοφού γέροντος ανανέωσαν την πίστη μου στον αόρατο ροζ φτερωτό δράκο που ξερνά φωτιές και κατοικοεδρεύει στην πιλοτή.

Πλακώστε τον θρησκόληπτο στρατηγό που αμφισβητεί την εκ του Θεού εκπορευόμενη εξουσία του Σουλτάνου και αναφωνήστε μεθ' ημών:

Τι γκάβλα είναι να είσαι Τούρκος!
αντιγραφή απο τον Ελληνοσουηδό

Γεννητούργια στο Καλαμάκι

την Παρασκευή το απόγευμα περίπου στις 7.30 άρχισαν να βγαίνουν απο την άμμο τα πρώτα χελωνάκια careta careta, της χρονιάς. Παρά τις προσπάθειες ωρισμένων κακών επαγγελματιών με τα beech patries, η ζωή συνεχίζει την μακραίωνη πορεία της, για άλλη μιά φορά, ελπίζουμε με την βοήθεια των εθελόντων/τριών του ΑΡΧΕΛΩΝ να ολοκληρωθεί η γεννηση απ' όλες τις φωλιές και αυτή τη χρονιά ήταν πολλές, πάνω απο δέκα στην συγκεκριμένη παραλία.

με αποφαση δικαστικου συμβουλιου παυει η διωξη σε αυτους που κατηγορουνταν για τι καψιμο της Συναγωγης στα Χανια

Το κύρος της ελληνικής δικαιοσύνης θίγεται αποκλειστικά από την ύπαρξη μέσα σε αυτήν αντισημιτών δικαστών που υπερασπίζουν και αθωώνουν ναζιστές. Και είναι αυτό που ανησυχεί τους πολίτες.
αντιναζί

να σου πω την αλήθεια Μπε, όχι, δε με ενδιαφέρει γιατί κάποιος ακροδεξιός αποφασίζει να κάψει μια συναγωγή, στο βαθμό που θεωρώ την απόφαση του αποτέλεσμα ψυχικής αρρώστιας (γενικά έχω την εντύπωση ότι οι φασίστες δεν είναι πολύ καλά στο κεφάλι).

αν βέβαια προέκυπτε ότι τον εμπρηστή τον βάλανε κάποιοι άλλοι που έχουν θεσμική εξουσία ή αξιώματα, ή τέλος πάντων δίνουν στο θέμα πολιτικές προεκτάσεις, τότε σίγουρα θα με ενδιέφερε να μάθω κάτι παραπάνω.

στη συγκεκριμένη περίπτωση, η εθνικότητα και μόνο αυτών των τρελών ήταν αρκετή να κάνει κάποιους (πχ δες τη συζήτηση στο tvxs) να βιαστούν να μιλήσουν για πράκτορες, προβοκάτσια, έξωθεν “κατασκευη”

ΕΦΥΓΕ Ο ΠΑΡΙΣ ΚΕΛΑΙΔΗΣ

Ακούστε ήντα μηνύσανε του Νάδη οι γιαντρειωμένοι
Να τωνε πάσιν άρματα μολύβια και μπαρούθια
Και πόλεμο θα κάμουνε του Χάρο δίχως άλλο
Για δεν τονε βαστούνε μπλιο να ξεδιαλέει τσ άντρες
Να παίρνει τσ άντρες τσι καλούς τσι καστροπολεμάρχους
Απού τα κάστρη πολεμούν

Σήμερο αποχαιρετούμε ένα τέτοιον άντρα. Τα κάστρη που πολέμησε δεν ήταν με άρματα, ευτυχώς ή δυστυχώς αυτή την εποχή την είχαν ολοκληρώσει οι προηγούμενοί τους, άντρες σαν το πατέρα του το Σταύρο κι άλλους πολλούς. Η εποχή του ήταν εποχή άλλου πολέμου. Αυτού της διατήρησης της ταυτότητας εκείνων που η φτώχεια κι ένα συγκεντρωτικό κράτος ξενίτευαν στην Αθήνα και στο εξωτερικό. Κι αργότερα, της μεταλαμπάδευσης των αξιών της σφακιανής

Χιροσίμα και Ναγκασάκι Πυρηνικό Ολοκαύτωμα

Σαν σήμερα πριν 55 χρόνια ήρθε ο όλεθρος στη γη

Το τραγούδι των καρμπονάρων

οι Κουρδοι στην Γερμανια

αν χρειάζεστε ιατρική βοήθεια, ο γιατρός είναι εδώ

Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια...

μια εποχή στην κόλαση

Οι θεοί είχαν καταδικάσει τον Σίσυφο να κυλάει αδιάκοπα ένα βράχο ως την κορυφή ενός βουνού απ’ όπου η πέτρα, με το βάρος της, ξανάπεφτε. Είχαν σκεφτεί, κάπως δικαιολογημένα, πως δεν υπάρχει πιο φοβερή τιμωρία απ’ τη χωρίς όφελος κι ελπίδα εργασία.

Εάν πιστέψουμε τον Όμηρο, ο Σίσυφος ήταν ο πιο ήσυχος κι ο συνετότερος των θνητών. Μία άλλη, όμως, παράδοση τον παρουσιάζει σα ληστή. Δε βλέπω εδώ καμιά διαφορά...

Η άρχουσα τάξη καταστρέφει έναν πολύτιμο σύμμαχο που της επέτρεπε πάντα να κυβερνά, τη μεσαία τάξη

Ενα άρθρο του Περικλή Κοροβέση άξιο σχολιασμού!
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=184022

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ

Κάποτε η οδός Αγίου Μελετίου ήταν ένας από τους πιο εμπορικούς δρόμους της πόλης και είχε γίνει ανταγωνιστική της Ερμού.

Ολα τα παραδοσιακά μαγαζιά που έχει κάθε γειτονιά, μπακάλικα, χασάπικα, μανάβικα, ηλεκτρικά, υδραυλικά κ.λπ., έκλειναν το ένα πίσω από το άλλο και στη θέση τους εμφανιζόταν μια μπουτίκ «ψαγμένη» εκεί που ο χώρος ήταν μικρός και καταστήματα μόδας εκεί που ο χώρος είχε τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Δίπλα ξεφύτρωσαν καφετέριες, μπαρ και φαστφουντάδικα. Κυρίες με δυο και τρεις τσάντες στο κάθε χέρι επιδείκνυαν την αγοραστική τους δύναμη και την προσήλωσή τους στον καταναλωτισμό.

Achtung!!! Achtung!!!

Ο Στάινμπεκ για την κρίση του 1929

Το ακόλουθο κείμενο του Τζον Στάινμπεκ (1902-1968) αναφέρεται στη μεγάλη κρίση του 1929 και περιέχεται στο βιβλίο του «L' America e gli americani» (ιταλική έκδοση «Alet», 2008), που συγκεντρώνει τριάντα πέντε μικρά κείμενα του μεγάλου αμερικανού νομπελίστα συγγραφέα.

"Θυμάμαι πολύ καλά το 1929. Είχαμε πιάσει την καλή (εγώ όχι, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι ναι). Θυμάμαι τα ζαλισμένα και ευτυχισμένα πρόσωπα των ανθρώπων που έφτιαχναν χάρτινες περιουσίες με τις μετοχές του χρηματιστηρίου. «Σήμερα κέρδισα δέκα χιλιάδες δολάρια μέσα σε δέκα λεπτά. Συνολικά, αυτή τη βδομάδα κέρδισα ογδόντα χιλιάδες». Στη μικρή μας πόλη οι διευθυντές τραπεζών και οι εργάτες οδοποιίας έτρεχαν στους τηλεφωνικούς θαλάμους για να καλέσουν τους παίκτες.

δέκα οκτώ μήνες μετά...

Ιδού η ταφόπλακα του εργαζόμενου!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΙΣΧΥΣΕΙ ΣΕ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ. ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΨΙΧΟΥΛΑ. ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΟΧΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΤΑΝΚΣ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ

Στους κοινωνικούς εταίρους απέστειλε σήμερα ο υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος για τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Πρόκειται για το Π.Δ. που αφορά στην αύξηση του ποσοστού των απολύσεων και στη μείωση των αποζημιώσεων.

Συγκεκριμένα, για τις απολύσεις το Προεδρικό Διάταγμα προβλέπει:

- για επιχειρήσεις που απασχολούν από 20 έως 150 εργαζόμενους μπορούν να απολύουν μέχρι.... έξι εργαζόμενους το μήνα

- για επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 150 εργαζόμενους το ποσοστό των απολύσεων διαμορφώνεται στο 5% και μέχρι 30 εργαζόμενους το μήνα

- για τις αποζημιώσεις η πρόταση του υπουργείου Εργασίας προβλέπει τη μείωση από ένα μήνα έως τέσσερις το πολύ της περιόδου προειδοποίησης πριν την απομάκρυνση ενός υπαλλήλου. Σήμερα, εάν ο εργοδότης προειδοποιήσει τον εργαζόμενο εγγράφως τόσους μήνες όσο τα μηνιάτικα που δικαιούται ως αποζημίωση, τότε το ποσό της αποζημίωσης μειώνεται στο μισό. Με την πρόταση του υπουργείου, δηλαδή τον περιορισμό του χρόνου προειδοποίησης, η αποζημίωση θα μειώνεται έως και 50%, αφού ο εργοδότης θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα κάνει χρήση του λιγοστού χρόνου προειδοποίησης, κάτι που δεν συνηθιζόταν μέχρι σήμερα.

Στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος καθιερώνονται όροι απασχόλησης και αμοιβής για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας ηλικίας κάτω των 25 ετών, ενώ δίνεται η δυνατότητα για εργαζόμενους μεγάλης ηλικίας, οι οποίοι απολύονται να έχουν το δικαίωμα της αυτασφάλισης και μάλιστα, για ασφαλισμένους ηλικίας 57 έως 60 ετών το 50% του κόστους της αυτασφάλισης θα καλύπτεται από τον εργοδότη, ενώ το ποσοστό θα φθάνει στο 80% του κόστους για ασφαλισμένους ηλικίας 60 έως 64 ετών.

Σημειώνεται, ότι για τους νέους ηλικίας έως 21 ετών δίνεται η δυνατότητα να προσλαμβάνονται όταν εισέρχονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας με το 80% του κατώτατου μισθού ή ημερομισ8ίου, ενώ για τους νέους από 21 έως 25 ετών το ποσοστό προσδιορίζεται στο 85%, όπως αυτό διαμορφώνεται σε κάθε περίπτωση από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας।

περισσότερα στο σοσιαλιστικό νεοφιλελευθερισμό

πόσοι θα διαδηλώσουν για τον Jyri Jaakkola?

ένας Κομμουναλιστής δολοφονήθηκε από ενέδρα (παρα)κρατικών στο Μεξικό, στην Οαχάκα, στις 26 Απρίλιου 2010 (δεν είναι ο πρώτος, ένας Αμερικάνος ακτιβιστής του Ιντιμίντια είχε προηγηθεί 4 χρόνια πριν). Δεν ήταν φασίστας ούτε ακροδεξιός, ούτε φονταμενταλιστής, δεν κουβαλούσε μαχαίρι ούτε λοστό. Δεν είχε κάμερες για την πάρτη του ούτε κομβόι με μίντια να τον ακολουθούν. Δεν πήγε να ξυλοκοπήσει μεξικανούς στρατιώτες και δεν θεωρούσε ότι το κράτος του μεξικό δεν θα έπρεπε να υπάρχει…

http://www.communalism.net/index.php?option=com_content&view=article&id=224

Πόσοι θα διαδηλώσουν για την πάρτη του?


ενάντια στο “ναζιστικό” και “δολοφονικό” κράτος του Μεξικό, τους “μεξικα-ναζί”, όχι διαδηλώσεις μόνο ενάντια στο κράτος φυσικά αλλά και όλους τους μεξικάνους, βασικά όλους τους μεξικάνους του κόσμου (και τους μετανάστες Μεξικάνους στις ΗΠΑ), και ίσως όποιον μένει στην ελλάδα. Βασικά, θέλω επιθέσεις σε όλους τους Χριστιανούς του κόσμου γιατί το 95% των μεξικανών είναι χριστιανοί. Θέλω να δω 5,000 στην πρεσβεία του Μεξικό στην Αθήνα και 24 διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Θέλω διαδηλώσεις παντού, σε όλη την πολιτισμένη Ευρώπη και το Ισλάμ. Θέλω στην πρέσσα όποιο Μεξικάνο ξέρετε, να πάρει θέση. Θέλω να δω λίστες με μεξικάνικες εταιρίες να διανέμονται και μποϊκοτάζ, κατάρες που να απευθύνονται στο σύνολο, θέλω αναθεματισμούς για τους Ισπανούς κατακτητές που “τότε που έπρεπε, δεν τους έσφαξαν όλους” και η ΣΟ του Ιντιμίντια να σβήνει τα σχόλια σαν υπερβολές ενός κατά τα άλλα δίκαιου μένους. Θέλω απειλητικά τηλεφωνήματα και βεβηλώσεις νεκροταφείων. Θέλω πρόξενοι να αποσύρονται και έκτακτη σύγκληση του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ. Θέλω αυθημερόν έγκριση επιτροπής έρευνας των γεγονότων από τη Διεθνή Κοινότητα. Θέλω να βγουν στη φόρα οι χιλιάδες περιπτώσεις ασύλου που έδωσαν στους γερμανούς Ναζί του Β’ Π.Π. Θέλω στη φόρα τα πάντα. Θέλω χάρτες του Μεξικό από το 1900 να στέλνονται σε λίστες με μέιλ. Θέλω φωτογραφίες με ανοιχτά κεφάλια και δίπλα άλλες φωτογραφίες με ανοιχτά κεφάλια από το Ολοκαύτωμα. Θέλω να δω ξεφτίλισμα στις διεθνείς οργανώσεις ποδοσφαίρου και να πιάνει πάτο στην αντίστοιχη Eurovision. Θέλω διαδηλωτές να καταγγέλλουν το αίμα αθώων και να διψάνε για αίμα οι ίδιοι. Θέλω οργή. Από τα μπλογκς να σπάνε ρεκόρ τοποθετήσεων αναγνωστών. Θέλω τα ΜΜΕ επί ποδός. Θέλω τα ΜΜΕ να πάνε στο άβατο του πολυτεχνείου στην Αθήνα για συνέντευξη τύπου αυτών που είδαν τα περιστατικά από 10 μίλια απόσταση. Θέλω σκύλιασμα παιδιά και κάθε χρόνο από δω και μπρος να στέλνουμε πράγματα στους Ζαπατίστας με διαδρομές που να αγνοούν το μεξικάνικο κράτος, έστω κι αν αυτά που βοηθήσαμε ήδη να φτιαχτούν εκεί, το οδοντοτεχνικό εργαστήρι και άλλα, πέρασαν μέχρι σήμερα πρώτα από επίσημους τελεωνειακούς μηχανισμούς του κράτους του Μεξικό. Θέλω πάνω από όλα η Ελλαδάρα να βγαίνει λάδι, να ξεχνάμε τους εκατόν τόσους νεκρούς Αλβανούς και άλλους μετανάστες από το 1990 και έπειτα (άραγε τους μέτρησε κανείς αυτούς/ές?) και να στρεφόμαστε όλοι ενάντια στο Διάβολο… το κράτος-άπαρτχαϊντ και άλλα τέτοια…

Τα θέλω όλα αυτά, έστω και τώρα 40 μέρες μετά… για τον άσημο θάνατο ενός ακτιβιστή που πάλευε για την αυτονομία κάποιων δήμων του Μεξικό, την ελεύθερη ζωή και τη δημιουργία στην πράξη, την άμεση δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, για έναν που δεν ήθελε να γίνει μάρτυρας.

[υστερόγραφο: ναι, προφανώς δεν τα θέλω όλα αυτά. Όλες αυτές οι τραβηγμένες υπερβολές είναι ενδεικτικές για τη διαφορά που κάνει στο κεφάλι μας όταν ο ένοχος είναι το κατεξοχήν "σατανικό" κράτος του Ισραήλ και όταν ο ένοχος είναι το... κράτος του Μεξικό. Αυτή η διαφορά, αυτή η απόσταση από τις κρίσεις, την ενημέρωση και τις αντιδράσεις προς το ένα και το άλλο κράτος... την ονομάζω αντισημιτισμό. Δεν έχει να κάνει με Παλαιστίνιους ή κάποιους άλλους. Αυτό είναι απλώς η αφορμή, για τον 21ο αιώνα, όπως πέντε-έξι αιώνες πριν, ήταν η πανούκλα στην Ευρώπη. Έχει να κάνει με το παραδοσιακό κυνήγι εβραίων, όποια κι αν είναι η αφορμή]
απο το Abravanel

Η υπόθεση Χαράς Νικοπούλου

"ΠΡΟΣ
Τον κ. Χαρδαβέλα και την εκπομπή ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Σας αποστέλλω την επιστολή αυτή προκειμένου να διαμαρτυρηθώ για την εκπομπή σας «ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» της 25ης Μαΐου 2010, στην οποία παρουσιάσατε το θέμα της κας Χαράς Νικοπούλου.
Ως πληρεξούσια δικηγόρος του κ. Κασάικα Οσμάν, ο οποίος φέρεται ότι χτύπησε την κα Χαρά Νικοπούλου, αλλά και ως απλή κάτοικος του Νομού Έβρου, θεωρώ απαράδεκτο τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάσατε το συγκεκριμένο θέμα και όχι μόνο όσον αφορά το συγκεκριμένο φερόμενο ως τελεσθέν ποινικό αδίκημα, αλλά και τη γενικότερη συμπεριφορά της κυρίας αυτής από την έλευσή της στην περιοχή μας.
Θεωρώ καταρχήν απαράδεκτο δημοσιογραφικά το γεγονός ότι παρουσιάσατε μόνο τη μία πλευρά των γεγονότων και συγκεκριμένα αυτή της εν λόγω κυρίας, ενώ δεν μπήκατε καν στον κόπο να απευθύνετε έστω κάποιες ερωτήσεις στους κατοίκους της περιοχής, είτε αυτοί είναι πομάκοι, όπως εσείς αρέσκεσθε να τους προσδιορίζετε όλους συλλήβδην, είτε τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι, είτε ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι, είτε χριστιανοί. Δεν μπήκατε καν στον κόπο να δώσετε το βήμα στους τοπικούς εκλεγμένους βουλευτές, δημάρχους, νομάρχη, οι οποίοι εκπροσωπούν την περιοχή και οι οποίοι έχουν σχηματίσει άποψη για τα γεγονότα. Και κυρίως όχι μόνο δεν μπήκατε στον κόπο να ρωτήσετε την άποψη του τοπικού δήμαρχου του περιοχής, ήτοι του κ. Ευάγγελου Πουλιλιού, δημάρχου του Δήμου Ορφέα, αλλά επιπλέον κατά την προσπάθειά του να παρέμβει στην εκπομπή σας και να εκφράσει την άποψή του τον αντιμετωπίσατε με απαξιωτικά και χλευαστικά σχόλια και συμπεριφορά, αποδίδοντας την αντίθεσή του σε όσα πρεσβεύει η εν λόγω κυρία σε εξυπηρέτηση ψηφοθηρικών του συμφερόντων, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι ο Δήμος Ορφέα αποτελείται στη συντριπτική του πλειοψηφία από χριστιανούς και όχι από μουσουλμάνους και επομένως αν υπήρχε η παραμικρή ρήξη μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στην περιοχή το συμφερότερο γι’ αυτόν θα ήταν να στηρίξει τους χριστιανούς και όχι τους μουσουλμάνους.
Η πραγματικότητα είναι άλλη κ. Χαρδαβέλα, απλώς εσείς δεν θέλετε ούτε να την ακούτε ούτε να την βλέπετε.
Η πραγματικότητα είναι ότι εμείς εδώ οι κάτοικοι του Νομού Έβρου, της απομακρυσμένης αυτής περιοχής της Ελλάδας, ζούμε επί δεκαετίες ολόκληρες ειρηνικά και αρμονικά, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, δημότες των ίδιων Δήμων, μαθητές στα ίδια σχολεία, εργαζόμενοι στους ίδιους εργασιακούς χώρους, χωρίς ποτέ να δημιουργηθεί το παραμικρό. Έχουν δε περάσει από τα μειονοτικά σχολεία του Νομού μας πάρα πολλοί χριστιανοί δάσκαλοι, με τους οποίους έχουν αναπτυχθεί άριστες και ισχυρές σχέσεις, όλοι δε αυτοί οι δάσκαλοι, αν κάνατε τον κόπο να τους ρωτήσετε, θα σας απαντούσαν ότι έχουν αποκομίσει τις καλύτερες εντυπώσεις από τη φιλοξενία και τη συνεργατικότητα που συνάντησαν στα μουσουλμανικά χωριά.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι οι κάτοικοι της περιοχής μας σεβόμαστε ο καθένας τη διαφορετικότητα του άλλου και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, διαφορετικότητα που μπορεί να αφορά στη θρησκευτική συνείδηση, στα πολιτικά πιστεύω, στις ηθικές αρχές κ.α.
Οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι εμείς εδώ στο Νομό Έβρου έχουμε μεγαλύτερη σχέση με τους μουσουλμάνους γείτονες, συγχωριανούς, συμπολίτες μας παρά μ’ εσάς τους Αθηναίους του Κολωνακίου και της Μυκόνου, διότι αντιμετωπίζουμε καθημερινά όλοι μας την εκπαιδευτική, πολιτιστική, οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση, την έλλειψη οποιουδήποτε έργου ανάπτυξης, την έλλειψη οποιουδήποτε έργου υποδομής στο Νομό μας. Όταν πλημμυρίζουν κάθε χρόνο τα χωράφια, τα σπίτια, τα χωριά μας, αυτοί στους οποίους μπορούμε να στηριχτούμε για βοήθεια είναι οι διπλανοί μας χριστιανοί, μουσουλμάνοι, όποιοι και αν είναι αυτοί και όχι βέβαια σ’ εσάς τους κατοίκους των Αθηνών ή στην κεντρική εξουσία που μας θεωρείτε ως πολίτες τελευταίας κατηγορίας.
Μας θυμόσαστε μόνο όταν θέλετε να ικανοποιήσετε τις εθνικιστικές σας εξάρσεις, αναφερόμενοι σε ελληνοτουρκικά σύνορα, σε ελληνοτουρκικές διενέξεις, σε ανθελληνικές δράσεις της μειονότητας, σε εγκάθετους του τουρκικού προξενείου κ.α., δημιουργώντας από το πουθενά εθνικά θέματα που δεν υπάρχουν.
Αυτό ακριβώς έκανε και η συγκεκριμένη κυρία, ήρθε στην περιοχή μας κομίζοντας ακραίες εθνικιστικές αντιλήψεις, τις οποίες εμφάνισε μετά τα δύο πρώτα χρόνια της παραμονής της και αφού είχε καταφέρει με τη συμπεριφορά της να κάνει όλους τους κατοίκους του Μεγάλου Δερείου να την αγαπήσουν και να πιστέψουν ότι ήθελε πραγματικά να τους βοηθήσει. Ξαφνικά λοιπόν και μετά τα δύο πρώτα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων οι κάτοικοι του Μεγάλου Δερείου παραχώρησαν απλόχερα τόσο στην ίδια όσο και στο σύζυγό της ότι περνούσε από το χέρι τους, έχοντας αναπτύξει με όλους τους κατοίκους του χωριού στενές διαπροσωπικές και φιλικές σχέσεις, άρχισε να αναδεικνύεται το πραγματικό της πρόσωπο. Οι ακραίες θέσεις της όσον αφορά το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα, οι οποίες προχωρούν πέρα από τις θέσεις του Ελληνικού Κράτους, η απαγόρευση που επέβαλε να ομιλείται ενώπιων της η τουρκική γλώσσα, οι συστάσεις της προς τις γυναίκες να μη φορούν τη μουσουλμανική μαντίλα, η άποψή της ότι στα μειονοτικά σχολεία δεν πρέπει να διδάσκεται η τουρκική γλώσσα, ο αυτοπροσδιορισμός της ως Ελληνίδας δασκάλας η οποία έχει τον ελληνισμό μέσα της και έναν υπέρμετρο πατριωτισμό, ενώ όλοι οι μουσουλμάνοι της περιοχής και όσοι τους υποστηρίζουν είναι ανθέλληνες, πράκτορες του Τουρκικού Κράτους και του Τουρκικού Προξενείου, η αυτοπαρουσίαση της ίδιας και του συζύγου της ως ανθρώπων που για πρώτη φορά επιτελούν εθνικό έργο στην περιοχή μας, η εφεύρεση από την ίδια ενός αδιανόητου διαχωρισμού μεταξύ αλεβιτών και σουνιτών μουσουλμάνων και η μετάδοση του διαχωρισμού αυτού και στα ανήλικα παιδιά των μουσουλμάνων, τα οποία ποτέ έως εκείνη τη στιγμή δεν είχαν ακούσει κάτι παρόμοιο, οδήγησαν στη ρήξη των σχέσεών της με τους κατοίκους του χωριού και κυρίως με τους γονείς των μαθητών των τάξεων στις οποίες δίδασκε.
Η αφορμή δημιουργήθηκε όταν στις αρχές του σχολικού έτους 2007 – 2008 η δασκάλα παρενέβη στη διαδικασία συντήρησης και βαψίματος του σχολείου, μολονότι είναι μία διαδικασία που δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές της, απαιτώντας από τους μαθητές να καταβάλουν το ποσό των 10 ευρώ το καθένα για την πληρωμή των ελαιοχρωματιστών, αρνούμενη να καταβληθεί αυτό από το ταμείο του σχολείου, προφανώς γιατί θεωρεί ότι οι μουσουλμάνοι ως κατώτεροι έλληνες δεν δικαιούνται ενός ευπρεπούς σχολικού χώρου αλλά οφείλουν να πληρώνουν οι ίδιοι γι’ αυτό, τονίζοντας στους μαθητές ότι σε περίπτωση που δεν κατέβαλαν το ως άνω ποσό δεν θα μπορούσαν να παρακολουθούν στο εξής τα μαθήματα του σχολείου.
Η στάση αυτή της δασκάλας προκάλεσε την αντίδραση των γονέων των μαθητών του σχολείου, οι οποίοι απέστειλαν έγγραφο στις 5-11-2007 προς το Διευθυντή του Συντονιστικού Γραφείου της Μειονοτικής Εκπαίδευσης, με το οποίο ζητούσαν την απομάκρυνση της δασκάλας από το μειονοτικό σχολείο τους και το μειονοτικό χωριό τους.
Το ως άνω έγγραφο και οι υπογραφές που είχαν τεθεί σ’ αυτό εξόργισαν την δασκάλα, η οποία προέβη σε επανειλημμένες δηλώσεις στα τοπικά και εθνικά Μ.Μ.Ε., αμαυρώνοντας την εικόνα του χωριού, διαστρεβλώνοντας το θέμα που δημιουργήθηκε, δίνοντάς του πολιτική χροιά που δεν είχε, παρουσιάζοντας τους κατοίκους του Μεγάλου Δερείου ως πράκτορες και εγκάθετους του Τουρκικού Προξενείου, οι οποίοι υποτίθεται ότι προσπαθούσαν να εκδιώξουν τη «μοναδική Ελληνίδα δασκάλα που υπηρετεί για πρώτη φορά τον Ελληνισμό στο Μεγάλο Δέρειο», εμφανίζοντας τον εαυτό της ως ηρωίδα και όλους τους άλλους ως ανθέλληνες.
Στοχοποίησε δε τους υπογράψαντες το ως άνω έγγραφο, μεταξύ αυτών και την καθαρίστρια του σχολείου και το σύζυγό της, απειλώντας με απολύσεις όσους εργάζονταν σε χριστιανούς εργοδότες και με καταγγελίες στην Πολεοδομία όσους τυχόν είχαν πολεοδομικές παραβάσεις.
Όσον αφορά ειδικότερα την καθαρίστρια του σχολείου, με την οποία η δασκάλα είχε αναπτύξει μία ιδιαίτερα φιλική σχέση, επαινώντας επανειλημμένα τη δουλειά της, ξαφνικά και μετά τη συλλογή των ως άνω υπογραφών η στάση της δασκάλας μετεστράφη. Η δασκάλα άρχισε να αμφισβητεί τη δουλειά της ως καθαρίστριας, να απευθύνεται επανειλημμένα στους άλλους δασκάλους και στο Διευθυντή του σχολείου για το θέμα αυτό, επιδιώκοντας την απόλυσή της.
Από εκεί ξεκίνησε και το περιστατικό, το οποίο συνέβη μεταξύ της καθαρίστριας, του συζύγου της και της δασκάλας και στο οποίο δεν ήταν παρών δυστυχώς κανείς άλλος. Στις 7-2-2008 για άλλη μία φορά η δασκάλα επετέθη φραστικά στην καθαρίστρια του σχολείου, αποκαλώντας την «βρωμιάρα» και ζητώντας της επιτακτικά να παρατήσει τη δουλειά της καθαρίστριας και να φύγει από το σχολείο. Ο σύζυγος της δασκάλας, ο οποίος έτυχε να περνά από το σημείο, αντιλήφθηκε το περιστατικό και υπερασπιζόμενος τη σύζυγό του τόλμησε να πει στην δασκάλα ότι στο σχολείο υπάρχει Διευθυντής και ότι η δουλειά της είναι να μαθαίνει γράμματα στα παιδιά και όχι να ασχολείται με την καθαρίστρια, ενώ ταυτόχρονα τράβηξε τη σύζυγό του έξω από το σχολείο, την παρότρυνε να παρατήσει πια αυτή τη δουλειά και έφυγε.
Αυτό ήταν το περιστατικό που συνέβη και δυστυχώς το καθαρά διαπροσωπικό και φραστικό μόνο αυτό περιστατικό έδωσε τη μεγάλη ευκαιρία στη δασκάλα να το εκμεταλλευτεί κατά το δοκούν, πιστεύοντας, όπως άλλωστε αποδείχθηκε εκ των υστέρων, ότι κανείς δεν θα πίστευε τα λεγόμενα μίας μουσουλμανικής οικογένειας του Μεγάλου Δερείου, αντίθετα όλοι θα πίστευαν τη δική της εκδοχή των γεγονότων, μιας και επρόκειτο για «γνήσια Ελληνίδα δασκάλα». Μετέτρεψε λοιπόν αυτή την καθαρά διαπροσωπική φραστική διένεξη σε ελληνοτουρκική εθνικιστική αντιπαράθεση, δηλητηριάζοντας τις σχέσεις μουσουλμάνων και χριστιανών στην περιοχή και διαταράσσοντας την ειρηνική συμβίωσή μας.
Έφερε μάλιστα επανειλημμένες φορές στο Νομό μας μέλη της «Χρυσής Αυγής» και άλλων εθνικιστικών οργανώσεων, προκειμένου να την στηρίξουν και προφανώς προκειμένου να μας τρομοκρατήσουν, τόσο στις εθνικές επετείους της 25ης Μαρτίου που ακολούθησαν, όσο και στις αίθουσες των Δικαστηρίων κατά την εκδίκαση της παραπάνω υπόθεσης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι κατά τη δευτεροβάθμια εκδίκαση του ποινικού σκέλους της υπόθεσης στο Δικαστικό Μέγαρο Αλεξανδρούπολης είχαν συγκεντρωθεί δεκάδες μέλη εθνικιστικών οργανώσεων, δεν γνωρίζουμε από ποια μέρη της Ελλάδας, φωνάζοντας εθνικιστικά συνθήματα και παρεμβαίνοντας στη διαδικασία του Δικαστηρίου, αναγκαστήκαμε δε, ο κατηγορούμενος και εγώ η συνήγορός του, να αναμένουμε επί ώρες εντός του Δικαστικού Μεγάρου μετά το τέλος της εκδίκασης για να διαλυθεί το πλήθος και να αποφύγουμε τις επιθέσεις εναντίον μας.
Χαρακτηριστικό επίσης είναι το γεγονός ότι η εν λόγω κυρία, εκτός από την έγκληση που κατάθεσε κατά του κ. Κασάικα Οσμάν για το ως άνω περιστατικό, άσκησε και αγωγή εναντίον του ιδίου, της συζύγου του και των δύο θυγατέρων του, αξιώνοντας το εξωφρενικό ποσό των 370.000 ευρώ ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί από τις υποτιθέμενες άδικες πράξεις που έχουν τελεστεί εναντίον της, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι πρόκειται για μία πολύ φτωχή οικογένεια με τέσσερα παιδιά, δύο κορίτσια, ηλικίας 23 και 21 ετών και δύο αγόρια ηλικίας 16 και 9 ετών, που αγωνίζονται με νύχια και με δόντια για να επιβιώσουν με 2.500 ευρώ το χρόνο που κερδίζει ο πατέρας από την εργασία του ως δασεργάτης και κάποια μεροκάματα που κερδίζουν οι γυναίκες του σπιτιού δουλεύοντας σε γεωργικές εργασίες κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, αφού μάλιστα η σύζυγός του, μετά από όλα αυτά που συνέβησαν, έχασε και την δουλειά της καθαρίστριας του σχολείου, από την οποία κέρδιζε το ποσό των 120 ευρώ το μήνα.
Και δυστυχώς όλοι εσείς έχετε αναδείξει σε εθνική ηρωίδα την κυρία αυτή, αρνούμενοι να ακούσετε την άλλη πλευρά των γεγονότων, δίνοντας βήμα επανειλημμένα μόνο σ’ αυτήν και στον σύζυγό της, ο οποίος αδυνατώ να καταλάβω με ποια ιδιότητα εκφράζει απόψεις για τις σχέσεις των μουσουλμάνων με τους χριστιανούς στην περιοχή μας και μας υποδεικνύει πώς θα ζούμε, με ποιους θα συναναστρεφόμαστε, πώς θέλουμε εμείς να αγαπάμε και να υπερασπιζόμαστε την πατρίδα μας και ποιους εμείς θεωρούμε εχθρούς και ποιους φίλους μας.
Μετά τα παραπάνω, που δεν γνωρίζω βέβαια αν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε, ελπίζω να αποκαταστήσετε τη δημοσιογραφική τάξη και δεοντολογία, παρουσιάζοντας σε κάποια επόμενη εκπομπή σας και την άλλη, την αθέατη αλλά αληθινή πλευρά του Νομού μας.
Ορεστιάδα 26 Μαΐου 2010
Μαρία Γκουγκουσκίδου"
Η επιστολή της δικηγόρου απο το jungle report με τα παρακάτω σχόλια:
"μου κοινοποιήθηκε στο mailbox μια επιστολή της δικηγόρου Μαρίας Γκουγκουσκίδου, δικηγόρος του Πομάκου ο οποίος φέρεται να χτύπησε τη δασκάλα Χαρά Νικοπούλου। Επειδή τα δύο τελευταία χρόνια οι ακροδεξιές φυλλάδες και τα συναφή μπλογκ έχουν αποδυθεί σε ένα αγώνα εθνικιστικής προπαγάνδας υπέρ της Χαράς Νικοπούλου, θεωρώ θεμιτό όσο και σκόπιμο, για λόγους ισονομίας, ισότητας, ελεύθερης διάδοσης του λόγου και την έκφραση της αντίθετης άποψης να αναπαράγω την επιστολή της Γκουγκουσκίδου, που συντάχτηκε με αφορμή μια μονόπλευρη παρουσίαση της υπόθεσης από τον Κώστα Χαρδαβέλλα,στην εκπομπή Αθέατος Κόσμος, μην επιτρέποντας να ακουστεί η άλλη άποψη. Επίσης βλέπω ότι η επιστολή αναδημοσιεύτηκε και από άλλα λίγα μπλογκ αλλά είναι καλό να αναπαραχθεί κι από δω εξαιτίας της λαίλαπας της εθνικιστικής παραπληροφόρησης.
Συμπληρωματικά, να πω τα εξής. Το να αναμοχλεύονται παλιά πάθη και μίση, με την φανερή υποστήριξη ακραίων εθνικιστικών κύκλων, ανάμεσα σε χριστιανούς και μουσουλμάνους στην παραμεθόριο της Θράκης, αυτό δείχνει πως κάποιοι προσπαθούν να αναδημιουργήσουν τετελεσμένα λες και οι περιουσίες αυτών των ανθρώπων είναι και δικές τους. Θα πρέπει να καταλάβουν λοιπόν αυτοί οι κύκλοι ότι η πατρίδα δεν είναι ένα ιδιόκτητο χωράφι για να το μοιράζουν όπως γουστάρουν αλλά ένα σύνολο λαοτήτων και εθνοτήτων που ζουν κάτω από τη σκεπή μιας συντεταγμένης πολιτείας. Αν στην περίπτωση της Θράκης, και ειδικά στην περιοχή του Μεγάλου Δέρειου, χριστιανοί και μουσουλμάνοι καταφέρνουν να ζουν αρμονικά αλληλοϋποστηριζόμενοι, ποια είναι η κάθε Χαρά Νικοπούλου και τι δικαιώματα νομίζει πως αναλαμβάνει για να σπείρει εθνικιστική διχόνοια εκεί όπου τα πράματα θα πρέπει τόσο να είναι εξομαλυμένα όσο και να υπογορεύονται από τις νέες συνθήκες και τον ανθρωπισμό. Αλλά όχι, μέσα στο μυαλό του ο εθνικιστής μοιράζει χωράφια που δεν του ανήκουν και ονειρεύεται Μεγάλες Ιδέες που εφαρμοζόμενες κατα περίπτωση (πχ 1897) έφεραν τη χώρα σε χειρότερη θέση από πριν.