ουκρανία: εκεχειρία;

Αν παρακολουθείτε αυτά που συμβαίνουν εδώ και μήνες στην ουκρανία και σε σχέση μ’ αυτήν το ξέρετε: μετά τις απανωτές στρατιωτικές επιτυχίες των αντικαθεστωτικών (γράφαμε στο προηγούμενο τεύχος γι’ αυτές) το ουκρανικό καθεστώς φαίνεται να έχει συνθηκολογήσει. Οι διαπραγματεύσεις στο Μινσκ έχουν οδηγήσει ως τώρα σε μια σημαντική ύφεση των μαχών, σε ανταλλαγές αιχμαλώτων και, το σημαντικότερο, στην εγκαθίδρυση μιας άτυπης συνοριακής γραμμής μεταξύ του καθεστώτος και των ανταρτών. Η οποία δεν ονομάζεται βέβαια έτσι, αλλά “ζώνη απόσυρσης των βαρέων όπλων”, πλάτους 30 χιλιομέτρων· “ζώνη εκεχειρίας” επιτηρούμενη απ’ τους παρατηρητές του οασε. [1] (Άλλοτε μια τέτοια ζώνη θα ονομαζόταν “πράσινη γραμμή” και θα είχε για επιτηρητές ειρηνόφιλους στρατιώτες του οηε.)
Η αποφασιστική ημέρα για την κοινά συμφωνημένη εκεχειρία αυτού του είδους ήταν η 19η Σεπτέμβρη, στο Μινσκ. Το σχέδιό της ήταν, ουσιαστικά, η “πρόταση 12 σημείων” που είχε κάνει νωρίτερα ο ρώσος πρόεδρος Πούτιν, παρότι το ρωσικό καθεστώς δεν παραλείπει να λέει και να ξαναλέει ότι “δεν αποτελεί μέρος του προβλήματος της ουκρανίας”.

Ξεκινάει ο διαγωνισμός για το αεροδρόμιο στο Καστέλι

   Την επαναδημοπράτηση του νέου διεθνούς αεροδρομίου στο Καστέλλι της Κρήτης μέχρι το τέλος του μήνα ανήγγειλε χθες το υπουργείο Υποδομών. Το αεροδρόμιο θα κατασκευαστεί με σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα και θα είναι το δεύτερο σε επιβατική κίνηση στη χώρα. Υπάρχει όμως η δέσμευση ότι δεν θα πρόκειται για ένα ακριβό για τις εταιρείες αεροδρόμιο, καθώς το 90% της κίνησής του είναι σήμερα πτήσεις charter [ εδώ ]

   Όλοι δήλωσαν τον ενθουσιασμό τους με πρώτον τον απερχόμενο δήμαρχο της περιοχης [εδώ ] ο δημάρχος Μινώα Πεδιάδας, τόνισε ότι το έργο του Διεθνούς Αεροδρομίου Καστελλίου αλλάζει άρδην τα δεδομένα.

Αυτό που είναι αξιοπρόσεκτο είναι ότι, οι πολίτες της Πεδιάδας που αντιδρούσαν στην κατασκευη του αεροδρομίου έπαθαν αφωνία για το φλέγον θέμα του διαγωνισμού για το καταστροφικό για την περιοχή μας έργο.